22 थ्व लः छंगु प्वाथय् दुहां वनाः प्वाः मनावयेमा, अले छंगु गर्भ ध्वग्गिकादीमा।” “‘अले व मिसां “आमेन, थथे हे जुइमा” धायेमा।
वं वसः फीगु थें सराः फिल। सराः वयागु प्वाथय् लः थें जाल, अले चिकं थें वयागु क्वँचय् दुहां वन।
परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरया प्रशंसा या। आः, अले न्ह्याबलें। आमेन! आमेन!
वय्कःयागु महिमां जाःगु नांया सदां प्रशंसा जुयाच्वनेमा। पृथ्वी न्यंक वय्कःयागु महिमां जायेमा। आमेन! आमेन!
न्ह्याबलें परमप्रभुया प्रशंसा या! आमेन! आमेन!
छिमिसं छु यात, उकथं हे छिमित दइ। अले छिमिगु ज्यां छिमित हे दुःख जुइ।
अनंलि वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, जिं छन्त बियागु थ्व भ्वंथू न, थुकिं छंगु प्वाः जाय्की!” उकिं जिं व भ्वंथू नया, व जिगु म्हुतुइ कस्ति थें चाकुसे च्वन।
“‘पुजाहारीं थ्व सराः भ्वंथुलय् च्वयाः खायुगु लखय् सिला हुयाछ्वयेमाः।
व मिसां थः भाःतयात धोखा बियाः थःत अशुद्ध याःगु खःसा व सराः हइगु लखं वयात तसकं सास्ती याइ, वयागु प्वाः मनावइ, वयागु मचाछेँ ध्वग्गी। मनूतय्गु दथुइ वयागु नां हे सराः जुइ।
जिं छितः खःगु हे खँ धाये – जिमिसं स्यूगु खँ धायेगु खः, अथे हे खंगु खँ साक्षी बीगु खः। अय्नं जिमिगु खँय् छिकपिं सुनानं विश्वास मयाः।
वय्कलं लिसः बियादिल – “जिं छितः खःगु खँ धाये – न्हूकथं हानं जन्म मजुइकं मनूतय्सं परमेश्वरयागु राज्य खनी मखु।”
उकिं वय्कलं इमित धयादिल – “जिं छिमित खःगु खँ धाये – मनूया काय्यागु ला व हि मनय्कं छिमिके जीवन दइ मखु।