बुरापिं मनूत, ल्याय्म्हपिं ल्यासेपिं, मिस्त व मस्त सकसितं स्यानाछ्व! तर कपालय् व चिं दुपिं सुयातं नं थी मते! जिगु पवित्रगु थासं हे शुरु या।” उकिं इमिसं देगःया न्ह्यःने दुपिं धर्म गुरुतपाखें हे थ्व ज्या शुरु यात।
थुपिं शहरतय् दक्व पशुत व धनमाल जुक्व इस्राएलीतय्सं थःगु हे निंतिं काल, मनूतय्त धाःसा इमिसं तरवारं स्यानाबिल। इमि छम्हय्सित नं म्वाःका मतसें नाश यानाबिल।