14 लडाइँनं लिहांवःपिं द्वःछि द्वःछिम्ह सिपाइँतय् नायःत व सछि सछिम्ह सिपाइँतय् नायःत खनाः मोशा तंचाल।
दाऊदं थःनापं दुपिं मनूतय्त लडाइँ यायेत मुंकल, अले द्वःछि द्वःछि व सछि-सछि पुचःया कप्तानत ल्यल।
अनंलि अगमवक्तां जुजुयात धाल, “परमप्रभुं थथे धयादी, ‘जिं स्या धकाः धयाम्ह मनूयात छं त्वःताबिल। उकिं वयागु ज्यानया पलेसा छंगु ज्यान व वया प्रजाया पलेसा छंगु प्रजा जुइ।’”
अथे याःगुलिं परमेश्वरया मनू तंचाल, अले जुजुयात धाल, “छं न्याकः खुकः वाणं कय्के माःगु खः। थथे याःगु जूसा छं अरामीतय्त बुकीगु खः। अले इमित भज्यंक नाश याइगु खः। तर आः छं इमित स्वकः तक जक बुकी।”
मोशां छाउनी न्ह्यः वयेवं द्वहंचा व प्याखं हुलाच्वंगु खनाः तसकं तं पिकाल। अले वं ल्वहंपौत गुँया क्वय् वान्छ्वयाः तछ्यानाबिल।
हारूनं लिसः बिल, “जिमि प्रभु, जि खनाः तंचायादी मते। थुपिं मनूतय्त छिं बांलाक म्ह हे स्यू। थुमिगु मन मभिंपाखे वनाच्वंगु दु।
मोशां पापबलिया बारे न्यंनेकने याःबलय् छ्वय्के धुंकूगु सीकल। अले व हारूनया ल्यंदुपिं काय्पिं एलाजार व ईतामारलिसे तंम्वल। अले वं इमित धाल,
मोशा क्वमिलुम्ह मनू खः, व थें क्वमिलुम्ह मनू पृथ्वीइ सुं हे मदु।
अले इपिं नापं नापलायेत मोशा, एलाजार पुजाहारी व खलःया फुक्क नायःत छाउनी पिने वल।
मोशां इमित धाल, “छु! छिमिसं सकल मिस्तय्त म्वाका हे तयागु ला?
अले द्वःछि द्वःछिम्ह व सछि सछिम्ह सिपाइँतय् कप्तानत मोशायाथाय् वयाः
छिमिसं तं पिहां वइबलय् तमय् छुं कथंया पाप याये मते। निभाः बी न्ह्यः हे छिमिगु तं क्वलायेमाः!
अले वं द्वःछि द्वःछिया दथुइ व नेय्म्ह नेय्म्हया दथुइ नायःत ल्ययातइ। अले मेपिन्सं हे वयागु बुँपालेगु याइ अले बाली लयेगु याइ। मेपिन्सं हे वयागु निंतिं लडाइँया ल्वाभःत व रथया सामानत दय्काबी।