7 “‘हानं व हे न्हय्गूगु लाया झिन्हु खुन्हु छिमिगु पवित्र मुंज्या जुइमाः। उखुन्हु छिमिसं छुं नये मते अले छिमिसं छुं हे ज्या याये मते।
जिपिं झी परमेश्वरया न्ह्यःने क्वमिलु जुइत व याउँक यात्राया निंतिं अले लँय् थः मस्त व थःगु सामानयागु रक्षाया निंतिं बिन्ति यायेत जिं अन अहावा खुसिया सिथय् अपसं च्वनेगु घोषणा याना।
अय्नं इपिं उसाँय् मदुबलय् जि दुःखं च्वना, जिं नयेगु त्वःता, जिं इमिगु निंतिं प्रार्थना याना।
व दिंखुन्हु प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं छिमित ख्वयेत व विलाप यायेत, छेनय् सँ खायेत व भांग्रा फीत सःतादिल।
“दाऊदया घराना व यरूशलेमयापिं मनूतय्त दया व प्रार्थनाया आत्मां जाय्काबी। इमिसं थःपिन्सं सुयाब्यूम्ह मनू, जितः स्वइ। अले मनूत याक काय्या निंतिं शोक याःगु थें वयागु निंतिं इपिं दुखं च्वनी। दकलय् न्हापा बूम्ह काय्या निंतिं थें दुखं च्वनी।
व दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया देगःयापिं पुजाहारीत व अगमवक्तातय्के थ्व खँ न्यनेत छ्वल, “झीसं आः तक न्हापांनिसें दँय्दसं यानाः थें न्यागूगु लाय् अपसं च्वनाः शोक यायेमाः ला?”
नुगः मछिंका जुइपिं मनूत धन्यपिं खः, परमेश्वरं हे इमित ह्यय्कादी।
जिं छिकपिन्त धाये – अथे मखु, छिकपिन्सं पश्चाताप मयाःसा छिकपिं नं इपिं थें सी माली।
जिं छिकपिन्त धाये – अथे मखु, छिकपिन्सं पश्चाताप मयाःसा छिकपिं नं इपिं थें सी माली।”
थुकथं जिमिसं तःन्हु हे सितिं छ्वया। ग्वःफय् वइगु ई जूगुलिं समुद्रं जुइगु तसकं ग्यानपुइ यः। प्रायश्चितया दिंया अपसंया ई नं फुइधुंकल। उकिं पावलं थथे धकाः धाल –
झीगु पापी जीवन नाश जुयावनेमा धकाः झीगु पुलांगु जीवन वय्कःलिसें क्रूसय् यख्खाना बी धुन धकाः झीसं स्यू। अय्जूगुलिं आः झीसं पापी ज्याखँ याना जुइ जि हे मज्यू।
जिं थःगु म्हयात दायाः दायाः बसय् तयाच्वना। थथे मयाःसा मेपिन्त जक भिंगु खँ न्यंकाः जि थः हे सिरपाः काये बहःम्ह जुइ मखु।