10 बालाम खनाः बालाक तंम्वल। वं ल्हाः म्हुछ्यानाः बालामयात धाल, “जिं छितः जिमि शत्रुतय्त सराः बीत सःतागु खः, छिं ला इमित स्वकः स्वकः आशिष बियादिल।
छाय्धाःसा इपिं मरि व लः ज्वनाः इस्राएलीतलिसे नापलाः मवः अले हानं इमित सराः बीत बालामयात ज्याला बियाः सःतल। अय्नं जिमि परमेश्वरं व सराःयात सुवाय् हिलादिल।
फसं व खनाः ल्हाःपा थाइ अले सुलि पुयाः वयात वयागु थासं बिसिकेछ्वइ।”
“उकिं अय् सीमानिम्ह मनू, अगमवाणी ल्हा, ल्हातं ल्हातय् दा। तरवार, खः, तरवारं निकः तक पालेमा! खः, स्वकः तक नं! थ्व तरवार स्याये पालेत खः। तःधंगु नाशया निंतिं फुक्कपाखें वं इमित घेरय् याइ।
जिं नं ल्हातं ल्हातय् दाये, अले जिगु तं क्वलाइ। जि परमप्रभुं हे धयागु खः।”
“‘छं अन्याय यानाः फाइदा काःगुलिं अले थःगु दथुइ हि बाः वय्कूगुलिं जिं धात्थें हे ल्हातं ल्हातय् दाये।
‘मिश्रं वःपिं मनूत वयाः देशया फुक्क थाय् त्वपुइ धुंकल। छि झायाः जिगु निंतिं इमित सराः बियादिसँ। थथे यानादिल धाःसा सके जिं इपिं नापं ल्वानाः इमित लिनाछ्वये फइ ला।’”
छाय्धाःसा जिं छितः ततःधंगु सिरपाः बियाः हनेगु याये। अले छिं छु धयादी जिं व हे याये। अथे जुयाः झासँ थुपिं मनूतय्त जिगु लागिं सराः बियादिसँ।”
थुकथं झासँ, थुमित सराः बियादिसँ छाय्धाःसा इपिं जि स्वयाः बल्लाः। अथे यानादिल धाःसा सके जिं इमित त्याकाः देशं लिनाछ्वये फइ ला। छिं सुयात आशिष बियादी वयात आशिष लाइ, अले सुयात सराः बियादी वयात सराः लाइ धकाः जिं बांलाक स्यू।”
अले बालाकं बालामयात धाल, “छिं जितः छु यानादियागु? जिं छितः जिमि शत्रुतय्त सराः बीत सःतागु खः। छिं ला इमित छुं मयासें आशिष बियादिल।”
आः छि थनं लिहां झासँ! जिं छितः सिरपाः बी धकाः हयागु खः। परमप्रभुं छितः सिरपाः बीत पनादिल।”
इपिं सिंहं थें फ्यतुनाच्वनी, मिसाम्ह सिंहयात थें इमित सुनां थने फइ? इमित आशिष ब्यूपिन्त आशिष लाइ, इमित सराः ब्यूपिन्त सराः लाइ।”
थथे स्वकः तक जुइ धुंकाः व फुक्कं स्वर्गय् तुं थत यंकल।
छिपिं म्वानाच्वंतले अम्मोनीत व मोआबीतलिसे सन्धि याये मते अले इमिगु भिं जुइगु ज्या याये मते।