4 परमेश्वरं बालामयात नापलानादिल। बालामं वय्कःयात धाल, “जिं न्हय्गू वेदी दय्कागु दु। वेदी पतिकं छम्ह छम्ह द्वहंचा व भ्याःचा छायागु दु।”
परमेश्वर व चान्हय् बालामयाथाय् झायाः वयात धयादिल, “थुपिं मनूत छन्त सःतेत वःगुलिं इपिं नापं हुँ, अय्नं जिं छन्त छु छु धाये व हे जक छं या।”
परमेश्वर बालामयाथाय् झायाः न्यनादिल, “छनापं च्वनाच्वंपिं थुपिं मनूत सु खः?”
बालामं बालाकयात धाल, “जिगु निंतिं थन न्हय्गू वेदी दय्कादिसँ, अले न्हय्म्ह द्वहं व न्हय्म्ह भ्याःचा नं तयार यानादिसँ।”
परमप्रभुं बाला मयात नापलानादिल। अले वयागु म्हुतुइ वचन तयाः थथे धयादिल, “बालाकयाथाय् लिहां हुँ अले वयात थथे धा।”
अले बालामं बालाकयात धाल, “छि थःगु होमबलिया न्ह्यःने दनादिसँ। जि भचा उखे वने। जितः नापलायेत परमप्रभु झायादी ला! वय्कलं जितः छु क्यनादी व जिं छितः धाये।” उकिं व याकःचा हे बाझःगु डाँडाय् थहां वन।
परमप्रभुं बालामया म्हुतुइ वचन तयादिल, अले धयादिल, “बालामयाथाय् लिहां वनाः छं धायेमाःगु खँ थ्व हे खः।”
‘घौछि जक ज्या याःपिं, थुमित नं, अले न्हिच्छि निभालय् क्वय्क ज्या यानापिं, जिमित नं उलि हे ज्याला बियादिल’ धकाः इमिसं दाखक्यबया थुवाःयात धाल।
जि हप्ताय् निकः अपसं च्वना, अले जिं कमय् यानागु धिबां झिब्वय् छब्व छायेहया च्वनागु दु।’
इमिसं छिमित धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँनं पितिनाहइ। अले मनूतय्सं छिमित स्यानाः परमेश्वरयागु सेवा याना धकाः मतिइ तया जुइगु ई नं वइतिनि।
थथे खः धयागु जूसा झीसं छु खँय् तःधंछुइगु? छुं खँय् हे मदु। झी छु खँय् तःधनेगु? व्यवस्था मानय् यानागुलिं मखु, बरु विश्वास यानागुलिं खः।
छिमिगु धर्मकर्मं थथे जूगु मखु, उकिं छिमिसं तःधंछुइगु खँ हे मदु।