21 याकूबय् छुं मभिंगु खने मदु। अले इस्राएलय् छुं दुःख खने मदु। परमप्रभु इमि परमेश्वर इपिं नापं दी, इमिसं इमि जुजुया जय जुइमा धकाः च्वय्काच्वंगु दु।
परमेश्वर हे जिमि नायः खः। वय्कः जिपिंनापं दी। वय्कःया पुजाहारीत तुरही पुयाः छिमिगु विरोधय् लडाइँ घोषणा यायेत तयार दु। अय् इस्राएलीत, परमप्रभु थः पुर्खातय् परमेश्वरलिसें ल्वाये मते। छाय्धाःसा छिपिं ताःलाइ मखु।”
पच्छिमं पुर्ब गुलि तापाः उलि हे तापाक वय्कलं झीगु पाप झीपाखें चीकाछ्वयादी।
धर्मीतय्गु पालय् लसता व त्याःगु सः थ्वइ। “परमप्रभुयागु जव ल्हातं तःधंगु ज्या यानादीगु दु।”
यरूशलेमय् च्वनादीम्ह परमप्रभुयात सियोनय् प्रशंसा या! हल्लेलूयाह!
न्ह्याथे हे तसकं खिउँसे च्वंगु लं वनेमाःसां जि छतिं हे ग्याये मखु, प्रभु! छाय्धाःसा छि जिलिसें दी, छिगु कथिं व तुतामं नं जितः ब्वलंकाबी।
धन्य खः व मनू, गुम्हय्सिगु मभिंगु ज्या यात परमप्रभुं दोष मबिल। अले गुम्हय्सिगु मति मभिं मजू।
अले जिं छिगु न्ह्यःने जिगु पाप मानय् याना। जिं जिगु मभिंगु ज्याखँ छिगु न्ह्यःने मसुचुका। जिं थःम्हं थःत धया, “जिं परमप्रभुया न्ह्यःने थःगु पाप मानय् याये।” अले छिं जिगु फुक्क पापया दोष क्षमा बियादिल। सेला
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु झीनापं दी, याकूबया परमेश्वर झीगु शरण कायेगु थाय् खः। सेला
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु झीलिसे दी, याकूबया परमेश्वर झी शरण कायेगु थाय् खः।
परमप्रभु जुजु खः। पृथ्वी लय्तायेमा, समुद्रया टापुत लय्तायेमा।
परमप्रभु सियोनय् दक्वसिबय् तःधंम्ह खः, वय्कः फुक्क जातितसिबय् तःधंम्ह खः।
इपिं चान्हि वनाच्वने फयेमा धकाः इमित लँ क्यनेत न्हिनय् सुपाँय्या थामय् व चान्हय् मिया थामय् च्वनाः परमप्रभु न्ह्यः न्ह्यः झायेगु यानादिल।
परमेश्वरं धयादिल, “जि छनापं दइ। अले जिं हे छन्त छ्वयागु खः धयागु खँया चिं थ्व जुइ, छं थः मनूतय्त मिश्रं पित हये धुंकाः छिमिसं थ्व हे पर्वतय् परमेश्वरयात आराधना याइ।”
वं धाल, “हे परमप्रभु, छिं जिमित धात्थे माया यानादियागु खःसा छि जिपिंनापं झासँ। थ्व छगू जिराहा जाति जूसां जिमिगु अधर्म व पाप क्षमा यानादिसँ, अले जिमित थःगु हे सम्पत्ति थें नाला कयादिसँ।”
परमप्रभुं थथे धयादी, “थन वा, झीपिंनापं च्वनाः थःथवय् खँल्हाबल्हा याये। छिमिगु पाप ह्याउँसे च्वंसां उपिं च्वापु थें तुयुसे च्वंकाबी। उपिं तच्वकं ह्याउँसे च्वंसां ऊन थें तुयुसे च्वनी।
सियोनय् च्वंपिं सकसिनं तःसलं म्ये हालेमा! इस्राएलया पवित्र परमेश्वर तःधंम्ह खः, अले वय्कः थः मनूतय् दथुइ च्वनादी।”
अन परमप्रभु झी दक्व शक्ति दुम्ह च्वनादी। व ततःधंगु खुसित व खुसितय्गु थाय् जुइ। चतंनं चले याइगु लःजहाज अन चले याइ मखु। ततःधंगु जहाज नं अन यंकी मखु।
छाय्धाःसा परमप्रभु झी न्यायाधीश खः, परमप्रभु झीत व्यवस्था बियादीम्ह खः, परमप्रभु झी जुजु जुयादी, वय्कलं हे झीत बचय् यानादी।
धात्थें हे जिगु उन्नतिया निंतिं जिं थथे सास्ती नये माल। छिं जितः माया यानाः सीगालय् वनेगुपाखें बचय् यानादिल। छिं जिगु फुक्क पाप क्षमा यानादिल।
अथे जुयाः ग्याये मते, छाय्धाःसा जि छनापं हे दु। नुगः क्वतुंके मते, छाय्धाःसा जि हे छिमि परमेश्वर खः। जिं छन्त बल्लाके। जिं छन्त ग्वाहालि याये। जिगु धार्मिकताया जव ल्हातं जिं छन्त तिबः बी।
थःपिनिगु निंतिं उपायत दय्कि तर उपिं ताःलाइ मखु। गुलि खँ ल्हाये मास्ति व ल्हा तर उपिं फुक्क ताःलाइ मखु, छाय्धाःसा परमेश्वर जिपिंनापं दी।
परमप्रभुं धयादी, “उपिं दिनय्, उगु इलय् इस्राएलया अपराधयात माली, तर छगू नं लुइ मखु, अले यहूदाया पाप नं माली तर छगू नं लुइ मखु। छाय्धाःसा जिं बचय् यानातयागु ल्यं दुगु ब्वयात जिं क्षमा याये।”
“शहरयागु प्यखें पाखेयागु घेरा ९.६ किलोमिटर दइ। “उखुन्हुंनिसें शहरया नां ‘परमप्रभु अन दी’ जुइ।”
अले जि इस्राएलया दथुइ दु, जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः अले जि बाहेक मेपिं सुं मदु धकाः छिमिसं सी। जिमि प्रजा गुबलें मछालपुइका च्वने माली मखु।
उबलय् हे परमप्रभुयापाखें मि पिहां वयाः वेदीइ च्वंगु होमबलि व दाःयात भस्म यात। थ्व खनाः मनूत तःसलं हालाः बँय् भ्वसुल।
‘परमप्रभु तसकं सह याये फुम्ह, सदां दयामाया यानादीम्ह, अधर्म व अपराध क्षमा यानादीम्ह खः। अय्नं द्वं याःम्हसित वय्कलं क्षमा यानादी मखु, अले पुर्खातय्सं याःगु अधर्मया सजाँय वया स्वंगू प्यंगू पुस्तायात तकं बियादीम्ह खः।’
बिन्ति याये, छिगु तःधंगु दयाकथं थुमिसं मिश्र देश त्वःतावःबलय्निसें आः तक क्षमा यानावयाच्वनादी थें थुपिं मनूतय्गु पाप क्षमा यानादिसँ।”
इपिं मोशा व हारूनयागु विरोध यायेत मुनाः इमित धाल, “छिं थःत तसकं तःधंकादीगु दु! खलःया फुक्क मनूत पवित्र जू, अले परमप्रभु इमिगु दथुइ दी। छाय् छिकपिन्सं थःपिन्त परमप्रभुया मुँज्या स्वयाः तःधंकादियागु?”
छुं जुयाः सुपाँय् पवित्र पालया च्वय् निन्हु, लच्छि, दच्छि व व स्वयाः अप्वः तक च्वनाच्वन धाःसां सुपाँय् दत्तले इपिं न्ह्याःवनी मखु। सुपाँय् चिलावनेवं इपिं न्ह्याःवनी।
“ब्याहा मयानिम्ह छम्ह मिसां काय् बुइकी, वय्कःया नां इम्मानुएल तइ।” इम्मानुएल धाःगु “परमेश्वर झीनाप दु” धइगु खः।
पापयागु अधीनय् छिपिं च्वनेमाली मखुत, छाय्धाःसा छिपिं व्यवस्थाया अधीनय् च्वनेमाःगु मन्त, बरु परमेश्वरयागु दया मायां म्वानाच्वंपिं खः।
अय्जूगुलिं ख्रीष्ट येशू नाप मिलय् जुयाच्वंपिं दोषी जुइ मखु।
परमेश्वरयात सुभाय् दु, छाय्धाःसा ख्रीष्टलिसे तुं जिपिं नं न्ह्याबलें त्याना च्वनेत वय्कलं जिमित दया माया यानादीगु दु। अले जिमिगुपाखें भिंगु खँ नस्वाः थें न्यंकभनं न्यंकादीगु दु।
ख्रीष्टपाखें फुक्क मनूतय्त परमेश्वरं थःनाप मिलय् यानाच्वंगु दु धकाः जिमिसं न्यंकाच्वनागु दु। मनूतय्सं याःगु पापया ल्याः तयामदिसे वय्कलं सकसितं थःलिसे मिलय् यानादीगु खँ मेमेपिन्त नं न्यंकेत जिमित धयादीगु दु।
परमेश्वरयागु देगःलिसे मूर्तियागु छु स्वापु? झीपिं हे म्वाःम्ह परमेश्वर च्वनीगु देगः खः। थथे ला परमेश्वरं हे धयादीगु दु – “जि इपिंनापं च्वने, अले इपिंनापं जुइ। जि इमि परमेश्वर जुइ अले इपिं जिमि मनूत जुइ।”
परमप्रभुं नूनया काय् यहोशूयात थ्व आज्ञा बियादिल, “बल्ला व साहसी जु छाय्धाःसा जिं बी धकाः पाफयाः बचं बियागु देशय् छं हे इस्राएलीतय्त थ्यंकी। अले जि छनापं हे दइ।”
इमिसं वय्कःलिसें क्वह्यंगु व्यवहार यात, अले थःगु दोषया कारण आवंलि इपिं वय्कःया सन्तान मखुत। इपिं दुष्ट व ध्वंलाइपिं मनूत खः।
इस्राएलया कुलतनापं मनूतय् नायःत छथाय् मुंबलय् वय्कः येशूरुनया जुजु ज्वयादिल।”
जिं छिमित म्हस्यूबलय्निसें हे न्ह्याबलें छिमिसं परमप्रभुया विरोध याःगु दु।
अले गिदोनं वयात धाल, “हे जिम्ह प्रभु, परमप्रभु जिपिंलिसें दीसा छाय् थ्व फुक्क आपत जिमिके वःगु? जिमि अबुपिन्सं जिमित थथे धाःगु खः, ‘छु परमप्रभुं झीत मिश्रं पित हयादीगु मखु ला?’ वय्कःया अजू चायापुगु ज्या गन दु? तर आः ला परमप्रभुं झीत त्वःतादीगु दु। अले मिद्यानीतय्गु ल्हातय् बियादीगु दु।”
हे जिमि प्रभु, छिकपिनि दासीं मभिं याःगु दुसा क्षमा यानादिसँ। परमप्रभुं छिकपिनि वंशयात सदां दय्का तयादी, छाय्धाःसा छिं परमेश्वरया हे लडाइँ यानादीगु दु। छपिनिगु जिवंकाछि छु नं कथंयागु मभिंगु मजुइमा।