20 जितः ला आशिष बीगु उजं बियादीगु दु। वय्कलं इमित आशिष बियादीगु दु। उकिं जिं उकिया अःखः याये मफु।
“जिं छंगुपाखें तःधंगु जाति दय्के बी, जिं छन्त आशिष बी। जिं छन्त नांजाःम्ह मनू दय्के, अले छंगुपाखें मेपिन्त आशिष बीके।
जिं छन्त आकाशय् च्वंगु नगु व फिसलय् च्वंगु फि थें यक्व सन्तान दय्काबी। इमिसं थः शत्रुतय्त बुकाः इमिगु शहर त्याकाकाइ।
थ्व न्यनाः इसहाक तसकं खात। अले धाल, “अय्जूसा छ वये न्ह्यः शिकार यानाः जितः ला नकेहःम्ह सु लय्? जिं वयात आशिष बी धुन। आः व आशिष वयागु हे जुइ।”
व छिगु न्ह्यःने न्ह्याबलें दयाच्वनेमा धकाः आः छिं यय्काः थःदासया घरानायात सुवाः बियादीगु दु। परमप्रभु, छिं वयात सुवाः बियादिल अले वयाके न्ह्याबलें छिगु सुवाः दइ।”
जि हे परमेश्वर खः अले सदां दयाच्वनी। जिगु ल्हातं सुनानं छिमित छुतय् याये फइ मखु। जिं ज्या यायेबलय् सुनां उकियात हीके फइ?”
परमेश्वरं बालामयात धयादिल, “छ इपिं नापं वने मते। छं इमित सराः बी मते, छाय्धाःसा इपिं आशिष लाःपिं खः।”
अले बालामं बालाकया दूततय्त थथे धकाः लिसः बिल, “बालाकं लुँ व वहलं जाःगु वयागु लाय्कू जितः ब्यूसां तबि जिमि परमप्रभु परमेश्वरया उजं चिधंगु वा तःधंगु खँपाखें जि तापाक वने मखु।
अले बालामं बालाकयात धाल, “स्वयादिसँ! जि छिथाय् वयागु हे दु। अय्नं छु! जिं न्ह्यागु हे खँ धायेफु धकाः ला? परमेश्वरं जिगु म्हुतुइ छु तयादिल व हे जक जिं धायेफु।”
“हारून व वया काय्पिन्सं इस्राएलीतय्त सुवाः बियाः जिगु नां काइबलय् जिं इमित सुवाः बी।”
परमेश्वरयात छिमिसं क्वात्तुक विश्वास यानाच्वंगुलिं वय्कःयागु शक्तिं छिमित मुक्ति बियादी। दकलय् लिपा थ्व मुक्ति छिमिगु न्ह्यःने खनेदः वइ।