15 बालामं बालाकयात धाल, “जि परमप्रभुयात नापलाःवनेबलय् छि थन हे थःगु होमबलि नापं दनाच्वनादिसँ।”
बालामं इमित धाल, “थौं चान्हय् थन हे च्वनादिसँ, अले परमप्रभुं जिनापं गथे खँ ल्हानादी व हे जिं छिकपिन्त कने।” अथे जुयाः मोआबी जुजुया मू मनूत व नापं बाय् च्वन।
बालाकं वयात पिसगाया च्वकाय् च्वंगु सोफीम धाःगु माथंवंगु थासय् यंकल। वं अन नं न्हय्गू वेदी दय्काः वेदी पतिकं छम्ह छम्ह द्वहं व छम्ह छम्ह भ्याःचा छाल।
परमप्रभुं बाला मयात नापलानादिल। अले वयागु म्हुतुइ वचन तयाः थथे धयादिल, “बालाकयाथाय् लिहां हुँ अले वयात थथे धा।”
अले बालामं बालाकयात धाल, “छि थःगु होमबलिया न्ह्यःने दनादिसँ। जि भचा उखे वने। जितः नापलायेत परमप्रभु झायादी ला! वय्कलं जितः छु क्यनादी व जिं छितः धाये।” उकिं व याकःचा हे बाझःगु डाँडाय् थहां वन।
तर जिं बालामयात सराः बीके मबिया। वं छिमित तःक्वः मछि सुवाः जक बिल। थुकथं छिमित बालाकया ल्हातं बचय् याना।