14 बालाकं वयात पिसगाया च्वकाय् च्वंगु सोफीम धाःगु माथंवंगु थासय् यंकल। वं अन नं न्हय्गू वेदी दय्काः वेदी पतिकं छम्ह छम्ह द्वहं व छम्ह छम्ह भ्याःचा छाल।
मनूतय्सं थःगु म्हिचात चाय्काः लुँ प्वंकी, अले वहः ताल्जुइ लनी। इमिसं कारिगरयात ज्याला बियाः द्यःतय्गु मूर्ति दय्केबी। अले इपिं उकिया न्ह्यःने क्वछुनाः भागि याइ अले उकियात पुजा याइ।
गिलाद दुष्ट खः ला? अन च्वंपिं मनूत ज्यालगय् मजूपिं खः! इमिसं गिलगालय् द्वहंतय्त बलि छाइ ला? इमिगु वेदीत बुँ पालिपिन्सं बुँइ ल्वहं मुंकातःगु थें जुइ।
अनं इपिं मोआबया गालय् वन। अन दुगु पिसगाया च्वकां मरुभूमि खने दु।
अले बालाकं वयात धाल, “जिनापं मेथाय् झासँ। अनं इपिं मध्ये गुलिं गुलिंसित जक खनी। छिं इमित जक जूसां जिगु निंतिं सराः बियादिसँ।”
बालामं बालाकयात धाल, “जि परमप्रभुयात नापलाःवनेबलय् छि थन हे थःगु होमबलि नापं दनाच्वनादिसँ।”
बालामं बालाकयात धाल, “जिगु निंतिं थन न्हय्गू वेदी दय्काः न्हय्म्ह द्वहं व न्हय्म्ह भ्याःचा तयार यानादिसँ।”
पिसगाया च्वकाय् हुँ अले पुर्ब, पच्छिम, उत्तर, दच्छिन प्यखेरं स्व। थःगु हे मिखां व देशयात स्व। छाय्धाःसा छ यर्दनया उखे वने खनी मखु।
अनं लिपा मोशा मोआबया ख्यलं यरीहो शहरया उखे पिसगा गुँझ्वःया नेबो पर्वत च्वकाय् थाहां वन। अनं परमप्रभुं वयात फुक्क देश क्यनादिल – गिलादंनिसें दान तक,
यर्दनया पुर्बय् पिसगाया पाचाया क्वय् च्वंगु मृत सागर तक इस्राएलीतय्सं फुक्क अराबा त्याका काल।