16 इमिसं बालामयाथाय् वयाः धाल, “सिप्पोरया काय् बालाकं थथे धयादी, छि जिथाय् वयेत छुकिं नं मपनेमाः।
अब्शालोमं थः मनूतय्त थथे उजं बिल, “मौका स्वयाच्वँ, अले अमनोन त्वनाः धेधे चुइबलय् जिं ‘अमनोनयात स्या!’ धकाः धाये। अले छिमिसं वयात स्या। ग्याये माःगु मदु। साहस यानाः धिसिलाक्क च्वँ। थ्व जिगु छिमित आज्ञा खः।”
अनंलि जुजुं दानिएलयात तसकं मू वंगु देछात बियाः तःधंगु पदय् तल, वं वयात बेबिलोनया फुक्क प्रान्तयाम्ह शासक ल्यल। अले वयात अनया सकल ज्ञान दुपिं मनूतय् नायः दय्कल।
अनंलि बालाकं हानं न्हापा स्वयाः यक्व व न्हापा स्वयाः तःधंपिं हाकिमत छ्वल।
छाय्धाःसा जिं छितः ततःधंगु सिरपाः बियाः हनेगु याये। अले छिं छु धयादी जिं व हे याये। अथे जुयाः झासँ थुपिं मनूतय्त जिगु लागिं सराः बियादिसँ।”
बालाकं बालामयात धाल, “जिं छितः सःतेत मनूत छ्वया, अय्नं छि छाय् याकनं जिथाय् झायामदीयागु? छु धात्थें जि छितः इज्जत याये बहःम्ह मजू ला?”