11 ‘मिश्रं वःपिं मनूत वयाः देशया फुक्क थाय् त्वपुइ धुंकल। छि झायाः जिगु निंतिं इमित सराः बियादिसँ। थथे यानादिल धाःसा सके जिं इपिं नापं ल्वानाः इमित लिनाछ्वये फइ ला।’”
थीथी जातिं छंगु सेवा यायेमा, मनूतय्सं छन्त भागि यायेमा, छं दाजुकिजाया छ मालिक जुइमा, छं किजापिन्सं छन्त भागि यायेमा, छन्त सराः बीपिं फुक्कसित सराः लायेमा, छन्त आशिष बीपिं फुक्कसिनं आशिष कायेमा।”
बालामं परमेश्वरयात धाल, “मोआबया जुजु सिप्पोरया काय् बालाकं जिथाय् थ्व खँ छ्वयाहयादीगु दु,
परमेश्वरं बालामयात धयादिल, “छ इपिं नापं वने मते। छं इमित सराः बी मते, छाय्धाःसा इपिं आशिष लाःपिं खः।”
अले बालाकं बालामयात धाल, “छिं जितः छु यानादियागु? जिं छितः जिमि शत्रुतय्त सराः बीत सःतागु खः। छिं ला इमित छुं मयासें आशिष बियादिल।”
अले बालामं इमित थुकथं ईश्वरवाणी बिल, “झासँ, जिगु निंतिं याकूबयात सराः बियादिसँ! इस्राएलयात ख्याच्वः बियादिसँ! धकाः मोआबया जुजु बालाकं जितः अरामया पुर्बया डाँडांनिसें हल।
बालाम खनाः बालाक तंम्वल। वं ल्हाः म्हुछ्यानाः बालामयात धाल, “जिं छितः जिमि शत्रुतय्त सराः बीत सःतागु खः, छिं ला इमित स्वकः स्वकः आशिष बियादिल।
तर जिं बालामयात सराः बीके मबिया। वं छिमित तःक्वः मछि सुवाः जक बिल। थुकथं छिमित बालाकया ल्हातं बचय् याना।
वं दाऊदयात धाल, “छु जि खिचा खः ला? कथि च्वनाः जिनापं ल्वाः वयेत!” अले वं थः द्यःतय्गु नां कयाः दाऊदयात सराः बिल।