11 मोशां थःगु ल्हाः ल्ह्वनाः निकः थःगु कथिं ल्वहँतय् दाल। उकिं लः पिहां वल। अले खलः व इमि पशुतय्सं त्वन।
थ्व सिबें न्हापा अन छिपिं मदुगुलिं परमप्रभु परमेश्वर जिपिं खनाः तंचायादिल। छाय्धाःसा जिमिसं बाचाया सनू गथे यानाः हयेमाः धकाः वय्कःयाके मन्यन।”
अले लेवीतय्सं जक परमेश्वरया सनू क्वबीमा धकाः वं आज्ञा बिल। छाय्धाःसा परमप्रभुं इमित हे सनू क्वबीत व न्ह्याबलेंया सेवा यायेत ल्यःगु खः।
वय्कलं ल्वहं तछ्यानादिल, अले अनं लः पिहां वल। मरुभूमिइ लः खुसि थें न्ह्यात।
वय्कलं ल्वहंयात लःया पुखुलिइ, अले च्वल्वहंयात लःया धालय् हीकादी।
छिं हे लःया मूल तछ्यानाः खुसि व झ्वाला हाय्कादिल। छिं ततःधंगु खुसित गंकादिल।
वय्कलं मरुभूमिइ ल्वहंधी पालाः लःधाः हाय्काः इमित लः त्वंकादिल।
वय्कलं ल्वहंधिकं लःधाः पिकयाः खुसि थें बाः वय्कादिल।
परमेश्वरं ल्वहंधी पालाः लःधाः हाय्कूगु ला खः। छु वय्कलं जिमित मरि व वय्कःया थः मनूतय्त ला नं दय्काबी फु ला?”
जि होरेबया ल्वहँतय् छंगु न्ह्यःने दंवये। छं ल्वहँतय् कथिं दा, अले अनं मनूतय्सं त्वनेगु लः पिहां वइ।” अले मोशां थकालितय्गु न्ह्यःने अथे हे यात।
स्व, जिं छगू न्हूगु ज्या यानाच्वनागु दु, व आः जुया वइतिनि, छु छिमिसं व मखं ला? जिं मरुभूमिइ छपु लँपु दय्का च्वनागु दु, अले गंगु बँय् खुसिचात न्ह्याकाः च्वनागु दु।
परमप्रभुं थः मनूतय्त मरुभूमिं जुयाः यंकादीबलय् इमित प्याः मचाः। वय्कलं इमिगु निंतिं तग्वःगु ल्वहँतं लः पिकयादिल। वय्कलं तग्वःगु ल्वहंयात निगू भाग यानादिल, अले अनं लः पिहां वल।
जिं छिमित सुखागु मरुभूमिइ व लः मदुगु थासय् सुसाःकुसाः याना।
हारूनया काय्पिं नादाब व अबीहूं थथःगु गुँगू थनेगु मकः कयाः उकी मि थन, अले व मिइ धुपाँय् तयाः परमप्रभुं उजं बियामदीगु मि तयाः वय्कःया न्ह्यःने छाल।
“थ्व कथि कयाः छ व छिमि दाजु हारून वनाः खलःयात मुंकि। इमिगु न्ह्यःने हे थ्व ल्वहंयात उजं ब्यु, अले ल्वहँतं लः पिहां वइ। छं थ्व ल्वहँतं इमित लः पिकाइ। थुकथं छं खलः व इमि सा द्वहंतय्त लः बी।”
अले जिं स्यना थें छिमिसं इमित स्यनेकने यानाः फुक्कं खँ मानय् याकि। न्यँ, संसार फुना मवंतले जि छिपिंनाप हे दइ।”
अले आत्मायागु हे लः त्वन। इमिसं थःनापनापं वनाच्वंगु आत्माया ल्वहंधीयागु लः त्वन। थ्व हे ल्वहंधी ख्रीष्ट खः।
वय्कलं छिमित बिख दुपिं सर्प व बिच्छी दुगु, लः मदुगु व गंगु बँ दुगु भरायधंगु व ग्यानपुसे च्वंगु मरुभूमिया दथुं हयादिल। वय्कलं छिमिगु निंतिं छाःगु ल्वहँतं लः पिकयादिल।
परमेश्वरया न्ह्यःने धर्मी जुया च्वनेत तं पिकया जुइ मज्यू।
अले परमप्रभुं लहीलय् छगू गाः वंगु थाय् दय्कादिल। अले अनं लः पिहां वल। शिमशोनं व लः त्वन, अले वयाके बल वल। उकिं व लः पिहां वःगु बुँगाःचायात एन-हक्कोरे धाल अले थौं तक नं व बुँगाःचा लहीइ दु।
तर छिसं छाय् परमप्रभुया आज्ञा पालन मयानागु? छिं छाय् लुतय् यानाहःगु सामान कयागु? अले छाय् छिं परमप्रभुया न्ह्यःने छु मभिंगु खः व हे यानागु?”
शाऊलं शमूएलयात धाल, “जिं पापयात हँ! छु जिं परमप्रभुया आज्ञा व छिसं धाःगु खँ मन्यना ला। जि मनूतपाखें ग्याना, अले इमिगु खँ जिं न्यना।