2 “इस्राएलीतलिसें खँ ल्हाः, अले इमि छगू छगू कुलया नायःपाखें छपु छपु यानाः झिंनिपु कथि का, अले छं इपिं फुक्कसिगु नां थथःगु कथिइ च्व।
यहूदाया ल्हातिइ न्ह्याबलें राजदण्ड दइ, वया सन्तानं न्ह्याबलें शासन याइ। जाति जातितय्सं वयात कोसेलि हइ अले इमिसं वयाः वयात भागि याइ।
वंशावलीइ थथःगु परिवारकथं नां च्वयातःपिं पुजाहारीत अले निइदँ व व स्वयां च्वय्यापिं लेवीत सकसितं नं इमिसं इमिगु पुचः व इमिगु जिम्माय् दुगु ज्या स्वयाः भाग इनाबिल।
परमप्रभुं छिगु बल्लाःगु राज्य यरूशलेमं तःधं यानादी। छि छिकपिनि शत्रुतय् जुजु जुयादी।
दुष्टतय्सं परमप्रभुं थः मनूतय्त बियादीगु देशय् न्ह्याबलें राज्य याइ मखु। मखुसा धर्मीतय्सं हे मभिं ज्या याइ।
अले व चिकनं पवित्र पाल, बाचाया सनू,
थ्व कथि छं थःम्हं हे का, अले थुकिं छं अजू चायापुगु चिं क्यनेफइ।”
परमप्रभुं वयात धयादिल, “छंगु ल्हातय् छु दु?” वं धाल, “कथि।”
उकिया मू कचात मध्ये छपु कचां मि पिहां वल, अले उकिं उकिया फलत व कचात भस्म यानाबिल। आः उकी शासकया राजदण्ड यायेत ज्यूगु छपु नं कचा मन्त।’ “थ्व छपु बिलापया म्ये खः अले मनूतय्सं इपिं गुलि दुःखी जूगु खः धकाः क्यनेत थ्व म्ये हालाच्वनी।”
स्यायेत ज्वय्कातःगु, हाबलासा थें प्वालाक्क च्यायेत थीकातःगु। “‘छु! जिपिं जिम्ह काय् यहूदाया राजदण्डय् लय्तायेगु ला? तरवारं ला अज्याःगु फुक्क कथियात हेला याइ।
“‘धात्थें हे परीक्षा वइ, अले तरवारं हे हेला याइगु यहूदाया राजदण्ड हे दया मच्वन धाःसा? परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’
हे परमप्रभु, छिं कथि ज्वनाः थः प्रजायात ज्वयादिसँ, नायुगु ख्यलय् व गुँइच्वनीपिं छिगु सर्बयया फैच्वलय्त ज्वयादिसँ। कर्मेल डाँडाया गुँइ याकःचा च्वंनाच्वंसां इपिं न्हापा थें हे बाशान व गिलादय् च्वंगु घाँय्ख्यलय् वनाः ज्वयेमा।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल,
लेवीया कुलयागु कथिइ छं हारूनया नां च्व। छगू छगू कुलया नायःया निंतिं छपु छपु कथि दयेमाः।
मोशां नापलायेगु पाल धस्वाके धुंकाः उकियात व उकिया फुक्क ज्वलं, वेदी व उकिया फुक्क थलबल नापं अभिषेक यानाः पवित्र यात।