37 “हारून पुजाहारीया काय् एलाजारयात मिच्याःगु थासं गुँगू थनेगु मकःत लिका अले हेंग्वाःयात भचा तापाक्क यंकाः थुखे उखे ह्वलाब्यु धकाः धा। छाय्धाःसा उपिं गुँगू थनेगु मकःत पवित्रगु खः।
“‘तर परमप्रभुया निंतिं देछाःम्ह मनू, पशु वा थः पुर्खाया जमिन मी फइ मखु, अले देछाये नं फइ मखु। देछाःगु फुक्कं परमप्रभुया निंतिं तसकं पवित्र खः।
अले कन्हय् खुन्हु, इपिं छम्ह छम्हय्सिनं थथःगु गुँगू थनेगु मकः कयाः उकी मि च्याकाः गुँगू तल। अले इपिं मोशा व हारून नापं नापलायेगु पालया ध्वाखाय् दनाच्वन।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल,
पाप यानाः थःगु हे प्राणयात स्यंकूपिनिगु गुँगू थनेगु मकःतय्त मुगलं दादां वेदीइ हिनेगु पाता दय्कि। छाय्धाःसा उपिं परमप्रभुया न्ह्यःने देछाःगु जुयाः पबित्रगु खः। उपिं पाता धाःसा इस्राएलीतय्गु निंतिं चिं जुइमा।”
कन्हय् परमप्रभुया न्ह्यःने उकी मि व गुँगू ति। गुम्हय्सित परमप्रभुं ल्ययादी, व हे पवित्र जुइ। हे लेवीया सन्तान, छिमिसं थःत तसकं तःधंकूगु दु!”