26 खलःयात वं ख्याच्वः बिल, “थुपिं मभिंपिं मनूतय्गु पालपाखें तापाक्क च्वँ। अले इमिगु छुं नं थी मते, मखुसा इमिगु पापया हुनिं छिपिं नं मदयावनी।”
शहरं पिने थ्यंकाः दूतं धाल, “थःगु ज्यान बचय् यायेत थनं बिस्युं हुँ, लिफः स्वये मते, थन गनं नं दी मते। पहाडपाखे बिस्युं हुँ। अले छिपिं बचय् जुइ।”
हुँ, थनं हुँ, कैदं पिहां हुँ, छुं नं अशुद्धगु थलबल थी मते! हे परमप्रभुया थल ज्वनीपिं, अनं पिहां वा, अले थःत शुद्ध या!
“बेबिलोनं बिस्युं हुँ! सकलें थथःगु ज्यान बचय् यायेत बिस्युं हुँ! वयागु पापया कारणं छिपिं नाश जुइ मते। थ्व जिगु बदला कायेगु ई खः, वय्कलं वयात वं फयेमाःगु सजाँय बियादी।
मोशा दनाः दातान व अबीरामया थाय् वन, अले इस्राएलया थकालित नं वया ल्यू वन।
गुगुं नं छेँय् अथवा शहरय् छिमित दुमकाःसा व छिमिगु खँ तकं मन्यंसा छिपिं अनं वनाछ्व। अनं वनेत छिमिसं थःगु पालिइ थाःगु धू तकं थाथा यानाः हुँ।
अले इपिं थःगु लाकामय् च्वंगु धू थाथा यानाः आइकोनियनय् वन।
पत्रुसं धाल – “थ्व धिबानापं तुं छ नं नाश जुयावनेमा। छं स्वये परमेश्वरयागु वरदान धिबां न्याये दइ धकाः च्वना ला?
अले हानं प्रभुं थथे धयादीगु दु – “छिपिं इमिगु पुचलं पिहां वा, अले छखे च्वँ। अशुद्ध खँ थी मते। अले जिं छिमित थः मनू याये।
थथे देछाय् मज्यूगु छुं नं यंके मते। थथे याःसा परमप्रभुया तं क्वलानाः वय्कलं छिमित दया माया यानाः छिमि पुर्खालिसें पाःफयादीगु थें छिमिगु ल्याः अप्वः दय्काबी।
हथाय् चायाः सुयातं छेनय् ल्हाः तयाः मण्डलीयागु ज्याय् तये मते, छाय्धाःसा व मनू मभिंम्ह जूसा वयागु पाप छन्त नं लाइ। थःत पापपाखें तापाक हे ति।
अले जिं स्वर्गं थथे धयाहःगु मेगु सः ताल – “जि यःपिं मनूत, वयाथासं पिहां वा। मवल धाःसा छिमिसं नं व नाप व्यभिचार याइ। वलिसे पाप याये मते, मखुसा छिमिसं वलिसे तुं सजाँय फयेमाली।