13 जिमित दुरु व कस्ति बाः वयाच्वंगु देशं मरुभूमिइ सीत हयादिया नं छितः मगात ला? अले आः छितः जिमि मालिक नं जुइ मास्ति वः ला?
अथे जुयाः मिश्रीतय्सं इमित थाकुगु ज्या बियाः सास्ती यायेत इमिथाय् ज्यामि नायःत छ्वल। इमिसं फारोया निंतिं धुकू दय्केत पिताम व रामसेस धाःगु निगू शहर दय्कल।
अले फारोनं थः फुक्क प्रजायात थथे धकाः उजं बिल, “हिब्रूतय् ग्वःम्ह काय्मस्त बुइ इपिं फुक्कसित नील खुसिइ यंकाः वांछ्व। म्ह्याय् मस्तय्त जक ल्यंका ति।”
इमिसं थथे धाल, “जिमित परमप्रभुं मिश्रय् हे स्यानादीगु जूसा ला ज्यूगु नि। मिश्रय् दुबलय् जिमिसं ला व मरि प्वाः जाय्क नये दु। जिपिं फुक्कसित नये मखंक स्यायेत छिकपिन्सं जिमित थ्व हे मरुभूमिइ छाय् हयादियागु?”
मनूतय्सं प्याः चाःगुलिं मोशालिसे कचकच याना तुं च्वन। इमिसं धाल, “छिं जिमित छाय् मिश्रं पित हयादियागु? जिमित जिमि मचाखाचा व पशुनापं लः त्वने मखंकाः स्यायेत ला?”
व मनुखं धाल, “छन्त सुनां जिमि शासक व न्यायाधीश दय्कल? छु छं जितः नं व मिश्रीयात स्याः थें स्याये त्यनागु ला?” थ्व न्यनाः मोशा ग्यात। वं बिचाः यात, “जिं यानागु खँ मनूतय्सं सी धुंकल।”
यक्व ई लिपा मिश्रयाम्ह जुजु सित। दास जुयाः च्वनेमाःगुलिं इस्राएलीतय्सं झसुकाः तयाः ग्वाहालि फ्वन। इमिगु सः परमेश्वरयाथाय् थ्यन।
भिंगु ख्यलय् ज्वये दयाः नं छिमित मगात ला? छु छिमिसं ल्यं दुगु घाँय्ख्यःयात तुतिं न्हुइमाः ला? छु सफा लखं छिमित मगात ला? छाय् छिमिसं मेगु लःयात तुतिं ध्याचः हे ध्याचः यानागु?
अले छिमिगु न्हासं पिहां मवतले व छिपिं वाक्क मजुतले लच्छि यंकं नइ। छाय्धाःसा छिमिसं थःपिनि दथुइ दुम्ह परमप्रभुयात त्वःताः वय्कःया न्ह्यःने “जिपिं मिश्र त्वःताः मवःसां ज्यूगु” धकाः ख्वयाजुल।’”
इमिगु पुचलय् दुपिं छपुचः ज्यालगय् मजूपिं नसिंचायावल। अले इस्राएलीतय्सं तकं ख्वख्वं थथे कचकच यात, “ला नये माल!
मिश्रय् जिमिसं न्याया ला धिबा पुले म्वाय्क नयागु लुमंनि। तुसि, खर्बुजा, छाः, प्याज, लाभा नयागु जिमि लुमं।
इमिसं मोशायात कन, “छिं जिमित छ्वयादीगु देशय् जिपिं वना। धात्थें हे अन दुरु व कस्ति बाः वयाच्वंगु जुयाच्वन, अले अनयागु फलफुल थ्व हे खः।
सकलें इस्राएलीतय्सं मोशा व हारूनया विरोधय् कचकच यात। फुक्क खलकं इमित धाल, “जिपिं मिश्रय् वा थ्व मरुभूमिइ हे स्यूगु जूसा बांलाःगु।
परमप्रभुं छाय् झीत तरवारं स्याकेबीत थ्व थासय् हयाच्वंगु दु? झी मस्त व मिसातय्त लुतया सामान थें लाकायंकी। आः झीपिं मिश्र देशय् हे लिहां वनेगु बांलाइ!”
अले मोशां एलीआबया काय्पिं दातान व अबीरामयात सःतके छ्वत। तर इमिसं “जिपिं वये मखु धकाः धाल।
अन च्वंपिं मनूतय्सं धाःसा वयात मिखां हे स्वयेमास्ति मवः। व वने धुंकाः इमिसं मनूत छ्वयाः ‘थ्व मनू जिमि जुजु जुइगु जिमित मयः’ धकाः धाय्के छ्वल।
“व हे मोशायात, गुम्हय्सित ‘छन्त सुनां जिमि हाकिम व न्यायाधीश यानाः छ्वयाहल?’ धकाः मयय्कूगु खः, वयात हे इस्राएलीतय्थाय् परमेश्वरं च्यानाच्वंगु झालय् खने दुम्ह स्वर्गदूतपाखें हाकिम व छुत्कारा बीम्ह याना छ्वयाहयादिल।