28 इमित धयाब्यु, ‘धात्थें जि म्वाःम्ह खः, जि परमप्रभुं धयाच्वना, छिमिसं जिं ताय्क छु छु धाल जिं व हे छिपिंलिसें याये।
वयागु मिखां हे इमिके वइगु नाश खनेमा, अले दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरयागु तं इमिसं त्वनेमा।
उकिं वय्कलं इमित मरुभूमिइ, नाश यानाबी धकाः ल्हाः ल्ह्वनाः पाफयादिल।
उकिं जिं तमं पाफयाः धया, ‘छिपिं जिगु झासु लनेगु थासय् गुबलें दुहां वये फइ मखु।’”
तर जिं धायेमाःगु खँ जि परमप्रभु थःम्हं हे धाये, अले गुगु वचन जिं धाये व पूरा नं याये। व लिबाइ मखु, छाय्धाःसा अय् विद्रोही घराना, छिमिगु दिनय् हे जिं धयागु खँ जिं पूरा याये, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’”
मनूतय्सं थःपिन्त जूगु सास्तीया बारे परमप्रभुं तायेक कचकच याना हल। परमप्रभु इमिगु खँ न्यनाः तंचायादिल। अले वय्कलं तमं इमिथाय् मि छ्वयादिल। मिं इमिगु छाउनीया पिनेया छुं ब्वत भस्म यात।
सकलें इस्राएलीतय्सं मोशा व हारूनया विरोधय् कचकच यात। फुक्क खलकं इमित धाल, “जिपिं मिश्रय् वा थ्व मरुभूमिइ हे स्यूगु जूसा बांलाःगु।
अय्नं धात्थें जि म्वाःम्ह खः, अले परमप्रभुया महिमां पृथ्वी जाः थें
जिं थुमि पुर्खायात बी धकाः पाफयाः बचं बियागु देश स्वये खनी मखु। जितः हेला याइपिं सुनानं व देश गुबलें खनी मखु।
मोशां इस्राएलीतय्त थ्व खँ कंबलय् इमिसं तसकं नुगः मछिंकल।
‘इपिं दुनुगलंनिसें जिगु ल्यूल्यू मजूगुलिं अब्राहाम, इसहाक व याकूबयात बी धकाः बचं बियागु देशय् मिश्रं पित हयापिं निइदँ व निइदं च्वय्यापिं सुं नं दुहां वने खनी मखु।
छिमिगु कचकच न्यनाः परमप्रभु तंचायाः थथे धकाः पाफयादिल,
“थ्व मभिंगु पुस्ताया छम्ह मनुखं नं जिं छिमि पुर्खातय्त बी धकाः पाफयाः बचं बियागु भिंगु देशयात स्वये खनी मखु।
कादेश-बर्ने त्वःता वयाः जेरेद खुसि छिनाबलय् तक झीत स्विच्यादँ बित। थ्व इलय् परमप्रभुं पाफयादीगु थें झीगु छाउनीं व पुस्तायापिं सकलें लडाइँ याइपिं मनूत नाश जुल।
छाउनीं इपिं सकलें नाश जुया मवंतले परमप्रभुया ल्हाः इमिगु विरोधय् न्ह्यज्याना हे च्वन।
जिं थःगु ल्हाः स्वर्गपाखे ल्ह्वनाः धाये, जिं न्ह्याबलेंयात म्वाः थें।
सु नाप परमेश्वर पिइदँ तक तंम्वय्कादिल? पाप यानाः मरुभूमिइ सिनावंपिं नाप हे, मखु ला?