22 मिश्र देशय् व मरुभूमिइ जिगु महिमा व अजू चायापुगु ज्या खनाः नं जिगु उजं मानय् मयाःपिं अले तःकमछि जिगु मन स्वःपिं थुपिं इस्राएलीतय्सं,
निइदँ जि थुकथं छिगु छेँय् च्वना। जिं झिंप्यदँ छिकपिनि निम्ह म्ह्याय्पिनिगु लागि छिथाय् ज्या याना, अले खुदँ छिकपिनि फैच्वलय्या लागि ज्या याना। छिं जिगु ज्याला झिकः तक हिलादिल।
अय्नं छिमि बाःनं जितः झंगः लानाः झिकः तक जिगु ज्याला हिलाब्यूगु दु। परमेश्वरं धाःसा जितः वयापाखें छुं कथं मभिंके मब्यू।
छिकपिन्सं तकःमछि हे जितः अपमान यानादिल, लज्या मचासें जितः हमला यानादिल।
मरुभूमिइ इमिसं नयेगु नसाया लोभ यात अले परमेश्वरयागु मन स्वल।
उकिं वय्कलं इमित मरुभूमिइ, नाश यानाबी धकाः ल्हाः ल्ह्वनाः पाफयादिल।
इमिसं तःकः हे परमेश्वरयागु मन स्वये धुंकल, अले इस्राएलया पवित्रम्हय्सित तं पिकाय्के बी धुंकल!
इमिसं मोशायात धाल, “मिश्रय् सीगाः मदु धकाः जिमित थन मरुभूमिइ सीत हयादियागु ला? जिमित मिश्रं पित हयाः छिं छु यानादियागु?
अथे जुयाः मनूतय्सं “जिमि छु त्वनेगु?” धकाः मोशायात कचकच यात।
सकल इस्राएलीतय्सं अन मोशा व हारूनयात कचकच यात।
अथे जुयाः मनूतय्सं मोशायात कचकच यानाः धाल, “जिमित त्वनेगु लः बियादिसँ।” अले वं इमित धाल, “छिपिं जिलिसें छाय् कचकच याः वयागु? छिमिसं छाय् परमप्रभुयागु मन स्वयागु?”
मनूतय्सं प्याः चाःगुलिं मोशालिसे कचकच याना तुं च्वन। इमिसं धाल, “छिं जिमित छाय् मिश्रं पित हयादियागु? जिमित जिमि मचाखाचा व पशुनापं लः त्वने मखंकाः स्यायेत ला?”
परमप्रभु जिमिगु दथुइ दी कि मदी धकाः इस्राएलीतय्सं परमप्रभुयात जाँचय् याःगु व कचकच याःगुलिं मोशां व थाय्या नां “मस्साह” व “मेरीबा” तल।
मनूतय्सं मोशायात गुँच्वकां क्वहां वयेत लिबाका च्वंगु खनाः हारूनयाथाय् मूं वनाः वयात थथे धाल, “जिमिगु न्ह्यः न्ह्यः वनेत द्यः दय्कादिसँ छाय्धाःसा जिमित मिश्रं पितहःम्ह मोशायात छु जुल जिमिसं मस्यू।”
अले इमिसं धाल, “परमप्रभुं छिकपिनिगु न्याय यानादीमा, छाय्धाःसा छिकपिन्सं यानाः जुजु व वया भारदारत जिपिंलिसें तंचाःगु दु, अले जिमित स्यायेत तरवार नं बियादीगु दु।”
छं यक्व खँ खंगु दु, तर ध्यान ब्यूगु मदु। छंगु न्हाय्पं ला चाःगु हे दु, अय्नं छं छुं नं ताःगु मदु।”
जुजुं बुद्धि व ज्ञानयागु खँय् न्ह्यागु हे न्यंसां उकी इमित देश न्यंकयापिं फुक्क जादु क्यनीपिं व ज्वखना स्वइपिं स्वयाः यक्व सःस्यूपिं खंकल।
आवंनिसें घमण्डीतय्त झीसं धन्यपिं धाये। मभिंगु ज्या याइपिं हे थाहां वंगु दु। अझ नं इमिसं परमेश्वरयात तं चाय्कूसां इपिं सजाँयपाखें बचय् जुइ।’”
मनूतय्सं थःपिन्त जूगु सास्तीया बारे परमप्रभुं तायेक कचकच याना हल। परमप्रभु इमिगु खँ न्यनाः तंचायादिल। अले वय्कलं तमं इमिथाय् मि छ्वयादिल। मिं इमिगु छाउनीया पिनेया छुं ब्वत भस्म यात।
इमिगु पुचलय् दुपिं छपुचः ज्यालगय् मजूपिं नसिंचायावल। अले इस्राएलीतय्सं तकं ख्वख्वं थथे कचकच यात, “ला नये माल!
मोशां छम्ह कूशी मिसानापं ब्याहा यात। व मिसाया हुनिं मिरियम व हारूनं वयात कुंखिनाहल।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “थुमिसं जितः गुबलय् तक हेला यानाच्वनी? जिं थुमिगु न्ह्यःने उलिमछि अजू चायापुगु ज्या याये धुन, अय्नं थुमिसं जितः गुबलय् तक विश्वास याइ मखु?
सकलें इस्राएलीतय्सं मोशा व हारूनया विरोधय् कचकच यात। फुक्क खलकं इमित धाल, “जिपिं मिश्रय् वा थ्व मरुभूमिइ हे स्यूगु जूसा बांलाःगु।
कनज्जी यपुन्नेया काय् कालेब व नूनया काय् यहोशू जक दुहां वने खनी। छाय्धाःसा इपिं दुनुगलंनिसें परमप्रभुया ल्यूल्यू जुल।’
येशूं वयात धयादिल – “थथे च्वयातःगु दु – ‘छं परमप्रभु परमेश्वरयागु मन स्वये मते।’”
अथेसां इपिं मध्ये यक्व हे मनूत नाप परमेश्वर तंम्वयादिल। अय्जूगुलिं इपिं मरुभूमिइ तुं सिनावनेमाल।
इपिं मध्ये गुलिंसिनं याःगु थें झीसं नं प्रभुयागु मन स्वये मज्यू। इमिसं अथे याःगुलिं इमित सर्पं न्याकाः स्यानादिल।
मरुभूमिइ छिमिसं गथे यानाः परमप्रभु छिमि परमेश्वरयात तं चाय्कागु खः, व खँ लुमंकि, अले गुबलें ल्वःमंके मते। छिपिं मिश्र त्वःता वःगु दिंनिसें थन थ्यंकः वःगु दिं तक छिमिसं परमप्रभुयागु विरोध याना हे च्वंगु दु।
जिं पिइदँ पिइदँ तक ततःधंगु अजू चायापुगु ज्या याःगु खंक खंक नं छिमि तापाःबाज्यापिन्सं मरुभूमिइ जिगु मन स्वल।