17 “अथे जुयाः प्रभु, छिं थःगु तःधंगु शक्ति क्यनादिसँ। गथे छिं धयादीगु दु,
तर जि ला परमप्रभुया शक्तिं जाःगु दु, परमप्रभुया आत्मां जाःगु दु, अले न्याय व शक्तिं जाःगु दु। याकूबयात वयागु अपराध व इस्राएलयात वयागु पाप कनाबीत।
‘परमप्रभुं थ्व मनूतय्त थःम्हं बी धकाः पाफयातःगु देशय् हये मफुत। अथे जुयाः वय्कलं इमित मरुभूमिइ हे स्यानादिल।’
‘परमप्रभु तसकं सह याये फुम्ह, सदां दयामाया यानादीम्ह, अधर्म व अपराध क्षमा यानादीम्ह खः। अय्नं द्वं याःम्हसित वय्कलं क्षमा यानादी मखु, अले पुर्खातय्सं याःगु अधर्मया सजाँय वया स्वंगू प्यंगू पुस्तायात तकं बियादीम्ह खः।’
संसारय् च्वंपिनिगु पाप क्षमा यानाबीत मनूया काय्याके अधिकार दु धयागु खँ छिमिसं सीकि।” अले वय्कलं व पक्षवातं कःम्ह मनूयात थथे धयादिल – “दनाः थःगु लासा ज्वनाः छेँय् हुँ।”
थ्व खनाः अन च्वंपिं मनूत ग्यात। अले मनूतय्त परमेश्वरं थज्याःगु अधिकार बियादीगुलिं इमिसं परमेश्वरयात तःधंकल।