10 अय्नं थ्व न्यनाः फुक्क खलः इमित ल्वहँतं कय्कि धकाः हाला हल। अबलय् हे परमप्रभुया महिमा पवित्र पालय् फुक्क इस्राएलीतय्थाय् खनेदत।
हारूनं इस्राएलया फुक्क खलःयात थथे धयाच्वंबलय् इमिसं मरुभूमिपाखे स्वल। अन सुपाँचय् परमप्रभुया महिमा खने दयाच्वन।
अले सुथय् छिमिसं परमप्रभुया महिमा खनी, छाय्धाःसा परमप्रभुयागु विरोधय् छिमिसं याःगु कचकच वय्कलं न्यनादीगु दु। जिपिं सु खः धकाः छिमिसं जिमित कचकच यायेत?”
अले मोशां परमप्रभुयात थथे धकाः इनाप यात, “जिं थुपिं मनूतय्त छु यायेगु? थुमिसं ला जितः ल्वहँतं कय्के त्यंगु दु।”
अले नापलायेगु पालयात सुपाँचं त्वपुल, व परमप्रभुयागु महिमां पवित्र पाल जाल।
अनंलि मोशा व हारून पवित्र पाल दुने दुहां वन, अले पिहां वयाः मनूतय्त आशिष बिल। अले परमप्रभुया महिमा फुक्क मनूतय्गु न्ह्यःने खनेदत।
कोरहं फुक्क खलःयात इमिगु विरोधय् नापलायेगु पालया ध्वाखाय् मुंकल। उबलय् परमप्रभुया महिमा फुक्क खलःयाथाय् खनेदत।
खलकं मोशा व हारूनया विरोधय् मुनाः नापलायेगु पालपाखे स्वःबलय् आकाझाकां उकियात सुपाचं त्वपुल, अले परमप्रभुयागु महिमा खनेदत।
मोशां उपिं कथि कयाः महा-पवित्र थासय् बाचाया सनूया न्ह्यःने तयाबिल।
मोशा व हारून मूंपिं मनूतय्गु न्ह्यःनं नापलायेगु पालया ध्वाखाय् वनाः बँय् थ्यंक क्वछुनाः भ्वपुल। अन परमप्रभुया महिमा इमिथाय् खनेदत।
“हे यरूशलेमय् च्वंपिं मनूत, छिमिसं अगमवक्तातय्त स्याना छ्वल, अले परमेश्वरं छ्वयाहयादीपिं दूततय्त ल्वहँतं कय्का छ्वल। जिं छिमित माखां थः खाचातय्त त्वपुया तः थें गुलि बचय् यायेत स्वये धुन। अय्नं छिपिं मानय् मजू।
छिकपिनि तापाःबाज्यापिन्सं अगमवक्ता सुयात जक दुःख मब्यूगु दु? धर्मीम्ह मनू झायादी तिनि धकाः धाःपिन्त नं इमिसं स्याना छ्वल। आः व हे धर्मीम्ह मनूयात नं छिकपिन्सं दुःख जक बियाः मगानाः धोखा बियाः स्यानाबिल।
इमिसं थथे ल्वहँतं कय्का च्वंबलय् स्तिफनसं थथे प्रार्थना यात – “प्रभु येशू, जिगु आत्मा कयादिसँ।”
अनंलि थथःपिनि काय्म्ह्याय् व ज्वनायंकूगुलिं दाऊदया मनूतय्सं तं पिकयाः दाऊदयात ल्वहंत कय्केगु ख्याच्वः बिल। अले दाऊदयात वयाये थ्वयाये मन्त। तर परमप्रभु थः परमेश्वरपाखें जक दाऊदयात बल दत।