30 कालेबं मोशाया न्ह्यःने मनूतय्गु म्हुतुप्वाः तिकाः थथे धाल, “झीसं थत्थें थाहां वनाः व देशय् अधिकार यायेमाः। धात्थें झीसं इमित त्याकेफइ।”
परमेश्वरया ग्वाहालिं जिमिसं त्याके, वय्कलं जिमि शत्रुतय्त बुकादी।
नेगेव धाःगु दच्छिन लागाय् अमालेकीत व डाँडाय् च्वंगु देशय् हित्ती, यबूसी व एमोरीत, अले समुद्रया लिक्क व यर्दन खुसिया सिथय् कनानीत च्वनाच्वंगु दु।”
तर व नापं वंपिं मनूतय्सं धाल, “झीसं उपिं मनूतय्त हमला याये फइ मखु। इपिं झीपिं स्वयाः बल्लाः।”
तर जिमि दास कालेबयाके मेगु हे आत्मा दु। वं जितः दुनुगलंनिसें विश्वास याःगु दु। जिं वयात व वनावःगु देशय् यंके, अले वया सन्तानं अन अधिकार याइ।
इमिगु नां थथे दु – “कुल – नायः यहूदा – यपुन्नेया काय् कालेब
आः थ्व खँयात झीसं छु धायेगु? परमेश्वर झीनाप दीसा झीनाप ल्वाइपिं सु?
अय्नं झीसं दुःखकष्ट सी माःसां झीत माया यानादीम्हय्सिनं यानाः झीपिं त्याका वःपिं स्वयाः नं तःधंपिं खः।
जितः शक्ति बियादीम्ह ख्रीष्टयापाखें जिं न्ह्यागुं याये फु।
विश्वासं हे इमिसं देश देश त्याका काल। विश्वासं हे इमिसं बांलाक राज्य याना वन, अले विश्वासं हे परमेश्वरं बी धकाः धयादीगु काये खन। विश्वासं हे इमिसं सिंहतय्गु म्हुतुप्वाः तिकल।