6 वय्कलं धयादिल, “जिगु खँ न्यँ! “छिमिगु दथुइ सुं अगमवक्ता दुसा अले जिं थःत वयात दर्शनय् क्यनेगु जिं व नाप म्हगसय् खँ ल्हायेगु।
थथे जूगुयां छुं ई लिपा परमप्रभुं अब्रामयात दर्शन बियाः थथे धयादिल, “ग्याये मते अब्राम। जिं छन्त बचय् याये। जिं छन्त तःधंगु सिरपाः बी।”
आः छं व मिसायात वया भाःतयाथाय् लित यंकि। वया भाःत अगमवक्ता खः। वं छंगु लागि प्रार्थना यानाबी। अले छ सी मखु। छं वयात लित मयंकल धाःसा छ व छिमि मनूत फुक्कं सी।”
वं म्हगसय् स्वर्ग पृथ्वी छस्वागु छपु स्वाहानेय् परमेश्वरया दूतत थाहां क्वहां जुयाच्वंगु खन।
याकूबया न्ह्यलं चासेंलि वं बिचाः यात, “परमप्रभु थन हे दी, जिं सीके मफुत।”
छकः योसेफया म्हगसय् म्हन। वं थःम्हं म्हंगु खँ दाजुपिन्त कन। वया दाजुपिन्सं वयात झन महिल।
वया हाकनं मेगु म्हगसय् म्हन। अले थः दाजुपिन्त कन, “स्व, जिं हाकनं मेगु म्हगसय् खना। सूर्य, तिमिला व झिंछगः नगुं जितः भागि यानाच्वंगु।”
चान्हय् परमेश्वरं वयात दर्शन बियाः धयादिल, “याकूब, याकूब।” अले वं धाल, “जि थन दु।”
उखुन्हु चान्हय् परमेश्वरया वचन नातानयाथाय् वल,
सोलोमनया न्ह्यलं चाल। व ला म्हगस खः धकाः वं सिल। व यरूशलेमय् लिहां वनाः परमप्रभुया बाचाया सनूया न्ह्यःने दनाः परमप्रभुयात होमबलि व मेलबलित छाल। अनंलि वं थः फुक्क भारदारतय्त भ्वय् नकल।
गिबोनय् परमप्रभु परमेश्वर चान्हय् म्हगसय् खनेदय्क झायाः वयात धयादिल, “छन्त छु माल? फ्वँ, व जिं बी। छन्त छु यः?”
म्हगसय्, चान्हय्सियागु दर्शनय्, मनूत थःगु लासाय् स्याक्क न्ह्यः वय्काच्वनिबलय्,
चान्हय्सियागु चितासू मब्यूगु म्हगसय् मनूत स्याक्क न्ह्यः वय्काच्वंबलय्,
“जिं ल्ययापिं मनूतय्त थी मते, जिमि अगमवक्तातय्गु छुं स्यंके मते।”
यक्व न्हापा छिं थः विश्वास यायेबहःपिं मनूतय्त दर्शन बियाः थथे धयादिल, “जिं छम्ह नांजाःम्ह सिपाइँयात ग्वाहालि यानागु दु, जिं मनूतय् दथुं ल्ययाम्ह छम्ह मनूयात राज्ययागु सिंहासन बियागु दु।
अले परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “स्व, जिं छन्त फारोया निंतिं परमेश्वर थें यानागु दु, अले छिमि दाजु हारून छंगुपाखें न्ववाइम्ह जुइ।
“जिं थथे धयाः जिगु नामं मखुगु अगमवाणी ल्हाइपिं अगमवक्तातय्गु खँ न्यनागु दु, ‘जिं म्हगस खनागु दु, जिं म्हगस खनागु दु!’
सुं अगमवक्तां म्हगस खंगु दुसा वं वयागु म्हगस कनेमा, तर सुयाके जिगु वचन दु वं जिगु वचन खःकथं कनेमा। जि, परमप्रभुं धाये, छ्वालिनापं छ्वयागु छु स्वापु?
स्विगूगु दँया प्यंगूगु लाया न्यान्हु दुखुन्हु जि यहूदां ज्वनाहःपिंनापं कबार खुसिया सिथय् दुबलय् स्वर्ग चाल अले जिं परमेश्वरया दर्शनत खना।
अथे जुयाः जि जक अन च्वना, थ्व अजू चाइपुसे च्वंगु दर्शन स्वयाच्वना। थुकिं यानाः जिके बल मन्त, जिगु ख्वालय् रंग नं मन्त।
व हे चान्हय् दर्शनय् दानिएलयात व सुलाच्वंगु खँयागु अर्थ उलाक्यन। अले दानिएलं स्वर्गयाम्ह परमेश्वरयात च्वछायाः थथे धाल,
बेलसजर बेबिलोनयाम्ह जुजु जूगु न्हापांगु दँय्, चान्हय् दानिएलं म्हगस व दर्शन खन। वं व म्हगसया मू खँ च्वल।
दर्शनय् जिं थःत एलाम प्रान्तया राजधानी शूशन शहरय् खना। शूशन शहरया प्यखेरं पःखाः ग्वयातःगु दु। दर्शनय् जि ऊलै खुसिया सिथय् दनाच्वनागु दु।
गिलाद दुष्ट खः ला? अन च्वंपिं मनूत ज्यालगय् मजूपिं खः! इमिसं गिलगालय् द्वहंतय्त बलि छाइ ला? इमिगु वेदीत बुँ पालिपिन्सं बुँइ ल्वहं मुंकातःगु थें जुइ।
परमप्रभुं धयादी, “उगु दिनय् व उबलय् हे जिं यहूदा व यरूशलेमयापिं मनूतय्त हाकनं भिं यानाबी।
चान्हय् दर्शनय् जिं छम्ह मनूयात ह्याउँम्ह सल गयाच्वंगु खना। व यरूशलेमया छगू न्हसिकापय् दुगु मेहदीया सिमातय् दथुइ दनाच्वन। वयागु ल्युने ह्याउँपिं, भुयुपिं व तुयुपिं सल दु।
परमेश्वरं धाःगु वचन न्यने फुम्ह दक्वसिबय् बल्लाःम्हपाखें दर्शन काये फुम्ह, अले मिखा चाय्काः बँय् भ्वपुइम्ह मनूया अगमवाणी।
योसेफं थथे बिचाः यानाच्वंबलय् वयात म्हगसय् प्रभुया छम्ह स्वर्गदूतं वयाः थथे धाल – “दाऊदया सन्तान योसेफ, मरियमयात ब्याहा यायेत ग्याये मते। पवित्र आत्मापाखें वया प्वाथय् दुगु खः।
हेरोद जुजु सीधुंकाः मिश्र देशय् च्वनाच्वंम्ह योसेफयात म्हगसय् प्रभुयाम्ह छम्ह स्वर्गदूतं
“छिमिसं थुकथं ‘जिपिं अगमवक्तातय्त स्याःपिनि सन्तान खः’ धकाः थःपिन्सं हे साक्षी बिल।
“उकिं जिं अगमवक्तात, बुद्धिमानत व शास्त्रीतय्त छिमिथाय् छ्वयाहये। थुपिं गुलिसितं ला छिमिसं स्याइ, गुलिसितं क्रूसय् यख्खाइ, गुलिसितं धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँय् यनाः कोर्रां दाइ, गुलिसितं थाय् थासय् वनाः हे दुःखकष्ट बी।
“हे यरूशलेमय् च्वंपिं मनूत, छिमिसं अगमवक्तातय्त स्याना छ्वल, अले परमेश्वरं छ्वयाहयादीपिं दूततय्त ल्वहँतं कय्का छ्वल। जिं छिमित माखां थः खाचातय्त त्वपुया तः थें गुलि बचय् यायेत स्वये धुन। अय्नं छिपिं मानय् मजू।
थथे इन्साफ यानाच्वंबलय् हे पिलातसया कलातं वयात थथे धाय्के छ्वयाहल – “व धर्मी मनूयात छुं हे यानादी मते, छाय्धाःसा व मनूयागु खँय् जिं थौं म्हगसय् तसकं सास्ती फये माल।”
अबलय् वं परमप्रभुया छम्ह दूतयात गुँगू थनेगु वेदीयागु जवय्पाखे दनाच्वंगु खन।
पिहां वःबलय् जकरियां नवाय् मफु। थ्व खनाः इमिसं देगलय् दुने परमेश्वरं वयात दर्शन बिल जुइ धकाः थुइकाकाल। वं इमित ल्हाःभाय् यानाक्यन। अबलय् निसें व पाकः हे जुयाच्वन।
मनूतय्पाखें काःगु धाल कि मनूतय्सं झीत ल्वहँतं कय्का स्याइ, छाय्धाःसा फुक्कसिनं यूहन्नायात अगमवक्ता धकाः मानय् यानातःगु दु।”
स्वर्ग चालाः अनं छकू तःधंगु देलासा थें ज्याःगु प्यखें कुन्चाय् ज्वनाः पृथ्वीइ कुतुं वयाच्वंगु खन।
थथे पत्रुसं थःम्हं खंगु दर्शनयागु अर्थ छु जुइ धकाः मतिइ तया च्वंबलय् लाक्क हे कर्नेलियसं छ्वयाहःपिं मनूत सिमोनयागु छेँ लुइकाः लुखाय् दनाः
वय्कलं हे गुम्हय्सितं प्रेरित, गुम्हय्सितं अगमवक्ता, गुम्हय्सितं भिंगु खँ न्यंक जुइम्ह, गुम्हय्सितं मण्डलीइ हेरचाह याइम्ह, गुम्हय्सितं वचन स्यनेकने याइम्ह यानादिल।
परमप्रभु परमेश्वरं जितः थें छिमि इस्राएली दाजुकिजापिं मध्ये छम्हय्सित अगमवक्ता ल्ययादी। वय्कलं धाःगु फुक्क खँ छिकपिन्सं न्यनेमाः।
जिं इमि इस्राएली दाजुकिजातय् दथुं छ थें ज्याःम्ह छम्ह अगमवक्ता दय्के। जिं जिगु खँ वयागु म्हुतुइ तयाबी, अले वं जिं धयागु आज्ञा इमित कनाबी।
न्हापा न्हापा अगमवक्तातय्पाखें परमेश्वरं झी तापाःबाज्यापिं नाप तःकः मछि तःकथं नवानादिल।
अबलय् पृथ्वीइ च्वंपिं मनूत फुक्कं इपिं सीगुलिं लय्लय्ताइ। थ्व निम्ह अगमवक्तातय्सं यानाः पृथ्वीइ च्वंपिन्त तसकं सास्ती जुयाच्वंगुलिं इपिं लय्लय्तातां थःथवय् कोसेलि बीगु याइ।
अले जिं जिमि निम्ह साक्षी बीपिन्त भांग्रायागु वसतं पुंकाः द्वःछि व निसः व खुइन्हु तक अगमवाणी कनेगु शक्ति बी।”
अले शाऊलं परमप्रभुयाके न्यन, “जिं छु यायेगु?” तर परमप्रभुं वयात नं म्हगसपाखें, नं “ऊरीमं” नं अगमवक्तातपाखें छुं नं लिसः बियादिल।
शमूएल सुथय् तक हे द्यनाच्वन। अले वं परमप्रभुया पवित्र पालया लुखा चाय्कल। शमूएलं एलीया बारे खंगु दर्शन कनेत ग्यात।
परमप्रभुं हानं शीलोय् नापलायेगु पालय् दर्शन बियादिल, अन वय्कलं थःगु वचनपाखें थःत शमूएलयाथाय् क्यनादिल।