3 मोशा क्वमिलुम्ह मनू खः, व थें क्वमिलुम्ह मनू पृथ्वीइ सुं हे मदु।
परमप्रभुं क्वत्यका च्वनेमाःपिन्त थकयादी, तर दुष्टतय्त बँय् बस्वानादी।
परमप्रभु थः मनूत खनाः लय्ताः, वय्कलं क्वमिलुतय्त मुक्ति बियाः हनादी।
परमप्रभुं थत्थें मोशा, हारून व मिरियमयात धयादिल, “छिपिं स्वम्हं नापलायेगु पालया न्ह्यःने वा!” इपिं स्वम्हं अन वन।
जिगु जुवा छिमिसं क्वब्यु, अले जिके स्यना का, छाय्धाःसा जि स्वजाम्ह व क्वमिलुम्ह खः। अले छिमिसं दुनुगलंनिसें आराम कायेखनी।
“सियोनया मनूतय्त धा – ‘स्व, छिमि जुजु छिमिथाय् झायाच्वंगु दु। वय्कः क्वमिलुम्ह जुयाः गधा गयादिल, गधाया मचा गयाः झायादीगु दु।’”
स्वजापिं मनूत धन्यपिं खः, पृथ्वीइ इमिसं अधिकार यायेदइ।
छिमि दथुइ गुलिं गुलिंसिनं जि पौलय् जक ततःधंगु खँ ल्हाइम्ह, धात्थें धाःसा ग्याफ्राम्ह धकाः धयाजूगु दु। स्वजाम्ह व दया माया दुम्ह ख्रीष्टयागु नामय् जि पावलं छिमित बिन्ति यानाच्वना,
थथःम्हं तःधना जुइपिं थुपिं प्रेरितत स्वयाः जि चिधं मजू थें च्वं।
छिमिसं यानाः मूर्खम्ह मनुखं थें जिं छिमित थथे धया च्वनेमाली। धायेमाल धाःसा छिमिगुपाखें जि तःधने माःगु खः। जि छुं मखुसां छिमिसं जितः हनेमाःगु खः। तःधं धाःपिं प्रेरितत स्वयाः जि कम मजू।
खः ला, ख्रीष्टया प्रेरित जूगुलिं जिमिसं थथे याये फुगु खः। अय्नं जिमिसं छिमित मांनं मस्तय्त सुसाःकुसाः याः थें तितिपापा याना तया।
छिमिथाय् परमेश्वरयागु वचन स्यने फुम्ह सुं बुद्धि दुम्ह मनू दु धयागु जूसा वं तःधं मजुसे बांलाःगु चालचलनयाम्ह जुयाः बांलाक ज्या यानाः क्यँ।
बरु दुनुगलंनिसें क्वमिलु व शान्त जुयाच्वँ। थ्व गुबलें फुनावनी मखुगु आत्मायागु तिसा खः। थज्याःगु हे परमेश्वरया न्ह्यःने तसकं तःजिगु जुइ।