22 थुपिं फुक्क फैच्वलय्या बथां व सा द्वहंया बथांयात स्याना नं थुलिमछिसित नकेत गाइ ला? वा समुद्रय् च्वंपिं फुक्क न्या लासां इमित नकेत गाइ ला?”
जुजुयात तिबः बियाच्वंम्ह कप्तानं परमेश्वरया मनूयात धाल, “स्वइदिसँ, परमप्रभुं स्वर्गया झ्याः चाय्कादिल धाःसां थथे जुइ फइ ला?” एलीशां लिसः बिल, “व छं थःगु हे मिखां खनी, तर छं उकिं नयेदइ मखु।”
थुपिं फुक्कसिनं जितः ‘ला नकि’ धकाः कचकच याःवयाच्वन। थुपिं फुक्कसित जिं गन कयाः ला नकेगु?
अय्नं मोशां धाल, “जिनापं न्यासि जुइपिं थन खुगू लाख मिजंत दु। छिं धाःसा ‘इमित नयेत लच्छि तक ला बी’ धकाः धयादिल।
परमप्रभुं मोशायात लिसः बियादिल, “छु जिगु शक्ति कम जूगु दु ला? छं आः थत्थें हे जिं धयागु खँ जुइ कि मजुइ धकाः स्वये खनी।”
चेलातय्सं धाल – “थुलिमछिसित नकेत झीसं थज्याःगु सुं मदुगु थासय् गन कयाः हयेगु?”
वय्कलं धयादिल – “छिमिसं हे इमित छुं नकि।” अले इमिसं धाल – “निसः दिनारया जक मरि न्यानाः इमित नकेगु ला।”
चेलातय्सं धाल – “थथे सुं मदुथाय् थुलिमछि मनूतय्त सुनां गथे यानाः नके फइ?”
अले जकरियां स्वर्गदूतयात थथे धाल – “थथे हे जुइ धकाः जिं गथे यानाः सीका कायेगु? जि ला छम्ह बुराम्ह मनू खः, अले जिम्ह कलाः नं तसकं बुरी जुइ धुंकल।”
अले मरियमं स्वर्गदूतयात थथे धाल – “थथे गुकथं जुइ फइ? जिगु ब्याहा ला मजूनि।”
“थन छम्ह मिजंमचायाके तछ्वया न्यापा मरि व निम्ह न्या दु। थुलिमछि मनूतय्त थुलिचां छु यायेगु?”