17 जिं कुहां वयाः छनापं खँ ल्हाये। छंके दुगु छुं छुं आत्मा कयाः इमिके तयाबी। अले इमिसं नं मनूतय्गु कु क्वबी, छ याकःचां जक क्वबी माली मखु।
परमप्रभु मनूतय्सं दय्काच्वंगु शहर व धरहरा स्वयेत कुहां झाल।
वलिसे खँ ल्हाये सिधय्काः परमेश्वर अब्राहामयात त्वःताः झाल।
अब्राम बँय् भ्वपुल। परमेश्वरं धयादिल,
अब्राहामलिसे खँ ल्हाये धुंकाः परमप्रभु अनं झाल। अले अब्राहाम नं थःगु थासय् लिहां वन।
व स्वयाच्वंपिं यरीहों वःपिं अगमवक्तातय्गु पुचलं धाल, “एलियाया आत्मा एलीशायाके क्वहां वःगु दु।” इपिं वयात नापलाः वन, अले वयागु न्ह्यःने भ्वसुल।
खुसि छीधुंकाः एलियां एलीशायात धाल, “छपाखें जितः तापाक यंके न्ह्यः जिं छंगु निंतिं छु याये?” “छिगु आत्माया निदुगं ब्वः सर्बय् कथं बियादिसँ अले जितः छिगु थासय् च्वना ज्या याये मास्ति वः।” एलीशां लिसः बिल।
इमित छिं स्यनेकने यायेत थःगु भिंगु आत्मा बियादिल, छिं इमिगु म्हुतुं छिगु मन्न चीका मदी व इपिं प्याचाःबलय् छिं इमित लः बियादिल।
थुकिं छि व छिथाय् वइपिं थुपिं मनूत नं त्यानुचाइ। थ्व छिगु निंतिं तसकं थाकुगु ज्या खः। छि याकःचां थ्व ज्या कःघाये फइ मखु।
इमिसं हे न्ह्याबलें मनूतय्गु न्याय यायेगु यायेमाः। थाकुगु मुद्दा जक छिथाय् हय्केबियादिसँ। चिचीधंगु मुद्दा इपिं थःपिन्सं हे क्वःछीमाः। थुकथं छिगु ज्या इमिसं इनाकाइगुलिं छितः अपुइ।
अले इपिं स्वन्हु खुन्हु तक तयार जुइमाः। छाय्धाःसा थनिं स्वन्हु लिपा परमप्रभु सीनै पर्वतय् सकसिनं खंक झाइ।
परमप्रभुं सीनै पर्वतयागु च्वकाय् क्वहां झायाः मोशायात पर्वतयागु च्वकाय् सःतादिल। अले मोशा च्वय् थाहां वन।
अले परमप्रभु सुपाँचय् क्वहां झायाः व नापं अन दनाः थःगु पवित्र नां, “परमप्रभु” धकाः न्ववानादिल।
छाय्धाःसा जिं गंगु बँय् लः प्वंकाबी, व सुख्खा बुँइ खुसिचात न्ह्याकाबी। जिं छिमि सन्तानयाके जिगु आत्मा प्वंकाबी, अले जिं छिमि सन्तानतय्त आशिष बी।
अले वय्कःया प्रजां न्हापा न्हापायागु ईयात, मोशा व वया प्रजाया दिंयात लुमंकल। समुद्रपाखें वय्कःया मनूतय्त बथांया जवाःनापं हयादीम्ह, वय्कः गन झायादिल? थःगु पवित्र आत्मा इमिगु दथुइ तयादीम्ह, गन दी?
“वया लिपा जिं जिगु आत्मां फुक्क मनूतय्त जाय्काबी। अले छिमि काय् म्ह्याय्पिन्सं अगमवाणी नवाइ। छिमि बुरापिं मनूतय्सं म्हगस खनी। अले छिमि ल्याय्म्ह मनूतय्सं दर्शन खनी।
अले परमप्रभु सुपाँचय् कुहां झायाः व नापं खँ ल्हानादिल। परमप्रभुं मोशायाके दुगु आत्मां छुं छुं आत्मा कयाः न्हयेम्ह थकालितय्के तयाबिल। इमिके आत्मा वयेवं इमिसं अगमवाणी यात, तर हानं लिपा गुबलें अथे मयाः।
अले परमप्रभु सुपाँय्या थामय् कुहां झाल, अले नापलायेगु पालया ध्वाखाय् दनाः हारून व मिरियमयात सःतादिल। इपिं निम्हं न्ह्यःने वन।
वलिसे जिं चुलिंचू च्वनाः खँ ल्हाये, मथुइक मखु, ध्वाथुइक वं परमप्रभुयागु रूप खनी। छिपिं छाय् जिमि दास मोशायात कुंखिना जुइत मग्यानागु?”
परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “थज्याःगु आत्मा दुम्ह नूनया काय् यहोशूयात कयाः छं वयागु छेनय् थःगु ल्हाः ति।
मोशा परमप्रभुलिसें खँ ल्हायेत महा-पवित्र थासय् वंबलय् बाचाया सनू द्यःने दुगु प्रायश्चितया कृपा-आसन च्वय्या निम्ह करूबतय् दथुं वं थःनापं नवानाच्वंगु सः ताल। अले परमप्रभुं व नापं खँ ल्हानादिल।
स्वर्गं क्वहां वःम्ह मनूया काय् बाहेक सुं नं स्वर्गय् थाहां वंगु मदुनि।
वय्कलं पवित्र आत्मायागु खँ धयादीगु खः। वय्कःयात विश्वास याःपिन्त आत्मा बियादी। वय्कलं आः तक सीम्ह म्वाका मदीनि सुयातं आत्मा बियादीगु मदुनि।
धात्थें परमेश्वरयागु आत्मा छिमिके दु धयागु जूसा शरीरयात यःथें यानाजुइपिं मखु, बरु आत्मायात यःथें यानाजुइपिं छिपिं खत, अले ख्रीष्टयागु आत्मा मदुम्ह मनू ख्रीष्टयाम्ह मनू जुइ फइ मखु।
परमेश्वरं झीत थ्व संसारयागु आत्मा बियादीगु मखु, बरु पवित्र आत्मा बियादीगु खः। वय्कलं बियादीगु फुक्क खँ झीसं सीके फयेमा धकाः झीत थ्व बियादीगु खः।
उकिं सुनां थ्व खँ न्यनी मखु वं मनूयागु मखु, बरु छिमित पवित्र आत्मा बियादीम्ह परमेश्वरयागु हे खँ मन्यंगु जुइ।
सत्ययात मानय् याःगुलिं छिपिं आः शुद्ध जूगु दु। अय्जूगुलिं छिमिसं दाजुकिजापिन्त माया याना च्वँ। अज्जं थःथवय् दुनुगलंनिसें माया याना च्वँ।
मिलय् जुयाच्वंपिन्त फाइपिं थुपिं हे खः। थुमिसं थःत यःथें याना जुइ। थुमिके परमेश्वरयागु आत्मा दइ मखु।
अनंलि परमप्रभुया आत्माया शक्ति छिके वइ अले छिं नं इपिं नापनापं अगमवाणी ल्हानादी अले छितः मेम्ह मनूकथं दय्कादी।