1 मनूतय्सं थःपिन्त जूगु सास्तीया बारे परमप्रभुं तायेक कचकच याना हल। परमप्रभु इमिगु खँ न्यनाः तंचायादिल। अले वय्कलं तमं इमिथाय् मि छ्वयादिल। मिं इमिगु छाउनीया पिनेया छुं ब्वत भस्म यात।
वयागु थ्व ज्या परमप्रभुया मिखाय् मभिंगु जुल। उकिं वय्कलं वयात नं स्यानादिल।
दुखं च्वनीगु ई पूवने धुंकाः दाऊदं मनूत छ्वयाः बतशेबायात थःगु छेँय् हल। अनंलि व दाऊदया कलाः जुल, वं छम्ह काय् बुइकल। तर दाऊदं छु याःगु खः व खनाः परमप्रभु लय्मताः।
एलियां इमित लिसः बिल, “जि परमेश्वरया मनू खःसा आकाशं मि कुतुं वयाः छ व छिमि नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यायेमा।” अले परमेश्वरया मि आकाशं कुतुं वयाः वयात व वया नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यानाबिल।
वं थथे धयाच्वंबलय् हे मेम्ह च्यः वयाः थथे धाल, “फैत व फैजवाःत परमेश्वरया मि आकाशं कुतुं वयाः सित। जि याकःचा जक छितः खबर बीत बचय् जुल।”
इमिगु पुचलय् ह्वानाह्वाना मि च्यात, मिजलां दुष्टतय्त छ्वय्काबिल।
थ्व न्यनाः परमप्रभु तंचायादिल, अले वय्कः याकूबया सन्तान खनाः मि जुयादिल। इपिं खनाः वय्कःयागु तं झन तच्वयावल।
मिं इमि ल्याय्म्हतय्त भस्म यात। ल्यासेतय्त ब्याहा यायेत मिजंत तकं मन्त।
अले सुथय् छिमिसं परमप्रभुया महिमा खनी, छाय्धाःसा परमप्रभुयागु विरोधय् छिमिसं याःगु कचकच वय्कलं न्यनादीगु दु। जिपिं सु खः धकाः छिमिसं जिमित कचकच यायेत?”
अले मोशां हारूनयात धाल, “इस्राएलीत फुक्कसित धयाब्यु, ‘परमप्रभुया न्ह्यःने वा, छाय्धाःसा वय्कलं छिमिगु कचकच न्यनादीगु दु।’”
इस्राएलया जः, पवित्र परमेश्वरया तच्वकं च्याःगु मि खः। अले छन्हुं हे इमिगु कंमा व झाःतय्त वय्कःया तच्वकं च्याःगु मिं भस्म यानाबी।
छाय्धाःसा तोपेतयात न्हापा हे छम्ह जुजुया निंतिं तयार याःगु खः। तसकं च्याःगु मि व यक्व सिँनापं मि च्याकेत गाः चकंगु व तसकं गाः वंकूगु दु। च्यानाच्वंगु गन्धकयागु खुसिं थें परमप्रभुया सासलं वयात मि च्याकाबी।
सियोनय् च्वंपिं पापीत ग्याःगु दु। परमप्रभु मदु धकाः धयाजुइपिं थरथर खानाः ग्याःगु दु। इमिसं धाइ, “भस्म याइगु मिनापं झीपिं सु जक च्वने फइ? सदां च्यानाच्वनीगु मिनापं झीपिं सु जक च्वने फइ?”
थःगु पापया सजाँयया निंतिं सीमानिपिं मनूतय्सं छाय् कचकच यायेगु?
जिं मिश्र देशय् छिमि पुर्खातय्गु न्याय यानागु थें हे जिं छिमिगु न्याय याये। जि, परमप्रभु परमेश्वर न्ववानागु दु।
उकिं परमप्रभुयापाखें मि पिहां वयाः इमित परमप्रभुया न्ह्यःने स्यानाबिल।
वय्कःया न्ह्यःने पहाडत थुरथुर खाइ, अले डाँडात नायावनी। वय्कःया न्ह्यःने पृथ्वी थुरथुर खाइ, संसार व अन दुपिं फुक्क मनूत थुरथुर खाइ।
वय्कःया न्ह्यःने न्ह्यःनें ल्वय् याकनं न्यनावन, महामारी वय्कःया पलाःया ल्यूल्यू वन।
परमप्रभुया पर्वत, सीनै त्वःताः इपिं स्वन्हु तक न्ह्याः वन। इमिगु निंतिं बाय् च्वनेगु थाय् मालेत परमप्रभुया बाचाया सनू थुपिं स्वन्हु तक हे इमिगु न्ह्यः न्ह्यः वन।
“आः छं मनूतय्त धा ‘कन्हय्यागु निंतिं छिपिं थः शुद्ध जुयाच्वँ। छिमित नयेत ला दइ। छिमिसं, “ला नये माल! मिश्रय् हे जिमित थ्व स्वयाः बांलाःगु खः!” धकाः कचकच याःगु परमप्रभुं ताल। आः परमप्रभुं छिमित ला बियादी, छिमिसं ला नयेदइ।
इमिसं धाल, “छु! परमप्रभुं मोशापाखें हे जक खँ ल्हानादीगु दु ला? छु! वय्कलं जिपिंपाखें खँ ल्हानादीगु मदु ला?” परमप्रभुं थ्व खँ ताल।
सकलें इस्राएलीतय्सं मोशा व हारूनया विरोधय् कचकच यात। फुक्क खलकं इमित धाल, “जिपिं मिश्रय् वा थ्व मरुभूमिइ हे स्यूगु जूसा बांलाःगु।
मिश्र देशय् व मरुभूमिइ जिगु महिमा व अजू चायापुगु ज्या खनाः नं जिगु उजं मानय् मयाःपिं अले तःकमछि जिगु मन स्वःपिं थुपिं इस्राएलीतय्सं,
“थ्व मभिंगु खलकं गुबलय् तक जिगु विरोधय् कचकच यानाच्वनी? इस्राएलीतय्गु कचकच जिं यक्व हे न्यनेधुन।
इमित धयाब्यु, ‘धात्थें जि म्वाःम्ह खः, जि परमप्रभुं धयाच्वना, छिमिसं जिं ताय्क छु छु धाल जिं व हे छिपिंलिसें याये।
छ व छिमि पासापिंनापं मुंगु परमप्रभुया विरोधय् खः। हारून सु खः धकाः छिमिसं वयागु विरोधय् कचकच यानागु?”
अले परमप्रभुया थासं मि पिहां वयाः गुँगू देछाःपिं निसः व नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यानाबिल।
जिं ल्ययातःम्हय्सिगु कथिं चुलि पिहां वइ। थथे इस्राएलीतय्सं छंगु विरोधय् याना हे च्वनीगु कचकच मदय्काछ्वये।”
अले इपिं परमेश्वर व मोशाया विरोधय् थथे धकाः हाल, “थ्व मरुभूमिइ सीत छाय् छिकपिन्सं जिमित मिश्र देशं हयादियागु? थन मरि मदु, लः नं मदु। थज्याःगु नसा नँनं जिपिं वाक्क जुइ धुंकल।”
इमिसं थें झीसं नं प्रभु नाप कचकच याये मज्यू। इमिसं अथे कचकच याःगुलिं इमित नाश याइम्ह दूत छ्वयाहयाः स्यानादिल।
छिपिं त्यानुचायाः थाकु चाःबलय् लँपुइ छिमिगु ल्युने लाःपिन्त इमिसं हयेकायाः स्यानाबिल। इमिके परमेश्वरया भचा नं भय मदु।
जिगु तं आः मि च्याःथें च्याये धुंकल। थुकिं पृथ्वीइ च्वंगु फुक्कं भस्म यानाबी। थ्व पातालय् तक न्यनावनी, अले पहाडया हा तकं च्याकाबी।
छिमिसं तबेरा, मस्साह व किब्रोथ-हत्तावाय् नं परमप्रभुयात तंचाय्कल।
झीम्ह परमेश्वर भस्म याना छ्वइम्ह मि खः।
छिमिसं बुँइ ज्या याःपिं मनूतय्त ज्याला हे मब्यूसे तयातःगु दु। छिमिसं अन्याय यात धकाः व ज्यामित हालाच्वंगु दु। अन्याय जुल धकाः इपिं हालाच्वंगु सः दकलय् तःधंम्ह व शक्ति दुम्ह प्रभु परमेश्वरं न्यनादीगु दु।
थुपिं गुब्सं लुमधनिपिं, मेपिनिगु दोष जक मालाजुइपिं, थःत यःथें सना जुइपिं, तःधंछुना जुइपिं, व थःगु ज्या तिप्यंकेत मेपिन्त ह्यय्कः जुइपिं खः।