36 बाचाया सनूयात दिकीबलय् वं थथे धाइगु, “हे परमप्रभु, द्वलंद्वः इस्राएलया मनूतय्थाय् लिहांझासँ!”
इमिसं रिबेकायात आशिष बियाः धाल – “परमेश्वरं छन्त यक्व सन्तान बियादीमा, अले छिमि सन्तानं थः शत्रुतय्त त्याकावने फयेमा।”
हे परमप्रभु, दनादिसँ, थःगु शक्तिया चिं बाचाया सनूनापं देगलय् झासँ अले अन न्ह्याबलें च्वनादिसँ।
हे परमप्रभु, छिगु लँपुपाखें जिमित छाय् बिस्युंवनीपिं यानादियागु? अले छिगु हनाबना यायेगुपाखें जिमिगु नुगःयात छाय् छाकादियागु? छिगु थःगु अधिकार दुपिं कुलतय्गु कारणं अले छिकपिनि दासतय्गु कारणं जिपिंपाखे लिहांझासँ।
परमप्रभु छिमि परमेश्वरं छिमिगु ल्याः अप्वय्कादीगु दु। अथे जुयाः थौं छिपिं आकाशया नगु थें अल्याख जूगु दु।