2 “वहःयात मुगलं दायाः निपु तुरही दय्कि। थ्व तुरही खलःयात मुंकेत व छाउनी न्ह्यःने न्ह्याकेत छ्यलेगु या।
इमिसं परमप्रभुया देगःया निंतिं वहःया ख्वला, इताःया चिम्ता व छ्वाकिगु बाता व तुरही वा लुँ वहःया छुं नं ज्वलं दय्केत परमप्रभुया देगलं हःगु धिबा खर्च मयाः।
सकल बाजं थाइपिं लेवीत आसाप, हेमान, यदूतून, इमि काय्पिं व थःथितिपिं नं सूती कापःया वसः फिनाः भुस्याः, वीणा व सारंगी, थानाः वेदीया पुर्बपाखे दन। इपिंनापं तुरही पुयाच्वंपिं सछि व निइम्ह पुजाहारी नं दु।
अमै व पुन्हिखुन्हु चान्हय् झीगु नखः हनेत तुरही पु।
हे परमप्रभु, धन्य खः भजन हालाः छिगु आराधना याइपिं, व छिगु दयाया जलय् म्वानाच्वनिपिं मनूत।
मुगलं दायाः लुँया निम्ह करूब दय्कि।
“छं भिंगु लुँयागु छगू त्वाःदेवा मुगलं दायाः दय्कि। उकियागु लिधंसा, चु, स्वां थें च्वंगु ख्वल्चा, चुलि व स्वांफ्वः फुक्कं भिंगु लुँयागु छगू हे कुचां दय्कि।
ज्यालगय् मजूगु बलि जिथाय् हये मते। छिमिसं च्याकूगु धुपाँय् जिगु निंतिं घच्चाइपुसे च्वं। छिमिसं मानय् यानावयाच्वंगु अमाइ विश्रामबार व छिमिगु मभिंगु मुने ज्याया कारणं जिं सह याये मफये धुंकल।
“यहूदाय् थ्व न्यंकि, यरूशलेमय् थ्व च्वय्कि, ‘देशन्यंक तुरही पु!’ तःसलं हालाः धा, ‘छथाय् मुं! झीपिं छचाःखेरं पःखाः ग्वयातःगु शहरय् बिस्युं वनेनु।’
“तुरही पु! छम्ह इमा परमप्रभुया देगलय् च्वय् ब्वयाच्वंगु दु, छाय्धाःसा मनूतय्सं जिगु बाचा त्वथूगु दु, अले जिगु व्यवस्थाया विरोधय् विद्रोही जूगु दु।
पवित्र अपसं घोषणा या, पवित्र मुँज्या सःति। परमप्रभु छिमि परमेश्वरयागु देगलय् देशय् च्वंपिं सकल मनूत अले थकालितय्त मुंकाः परमप्रभुयात पुकारा या।
सियोनय् तुरही पु! जिगु पवित्र पर्वतय् ख्याच्वःया सः न्यंकि! देशय् च्वंपिं सकल मनूत थरथर खायेमा, छाय्धाःसा परमप्रभुया दिं वयाच्वंगु दु, व लिक्क वयाच्वंगु दु।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल,
मनूतय्त मुंकाः मुँज्या यायेबलय् धाःसा ताहाकलं तुरही पुइमाः। तर न्ह्याःवनेगु छुमां थें मखु।
अथे हे प्रभु नं छम्ह हे जक, विश्वास नं छगू हे जक, अले बप्तिस्मा नं छगू हे जक दु।