3 ध्वाखाया दुने लाःगु चुकय् सुथंनिसें बहनि तक एज्रां तःसलं व्यवस्था ब्वनाः न्यंकल अले मनूतय्सं न्हाय्पं बियाः न्यन।
मिलय् जुयाः थथे धकाः पाफल, परमेश्वरया दास मोशापाखें बियादीगु परमेश्वरया व्यवस्थाकथं जुये अले इपिं परमप्रभुयागु फुक्क आज्ञा, बिधि व नियम बांलाक मानय् याये।
उखुन्हु हे मनूतय्त मोशाया सफू ब्वना न्यंकल। उकी सुं नं अम्मोनी वा मोआबी परमेश्वरयागु सभाय् गुबलें दुहां वने दइ मखु धकाः च्वयातःगु लुइकल।
अबलय् इपिं सकल मनूत छप्पँ जुयाः लः ध्वाखाया न्ह्यःनेया चुकय् मुन। अले इमिसं परमप्रभुं इस्राएलीतय्त बियादीगु मोशाया व्यवस्थायागु सफू हयेत शास्त्री पुजाहारी एज्रायात इनाप यात।
न्हियान्हिथं न्हापांगु दिनंनिसें लिपांगु दिं तक एज्रां परमेश्वरया व्यवस्थाया सफुतिं ब्वनाः न्यंकल। इमिसं न्हय्न्हु तक नखः हन अले च्यान्हु खुन्हु नियमकथं सभा जुल।
एज्रा थज्याःगु हे ज्याया निंतिं हे दय्कूगु छगू सिँयागु दबुलिइ दन। वयागु जवपाखे मत्तित्याह, शेमा, अनायाह, उरियाह, हिल्कियाह व मासेयाह दनाच्वंगु दु। वयागु खवपाखे पदायाह, मीशाएल, मल्कियाह, हाशूम, हशबदाना, जकरिया व मशुल्लाम दनाच्वंगु दु।
अले दबुलिइ दनाच्वंम्ह एज्रां फुक्क मनूतय्सं खंक व्यवस्थाया सफू पुइकल। वं सफू पुइकेवं मनूत दन।
“दाऊदं हे अथे वयात ‘प्रभु’ धकाः धाल धाःसा वय्कः गथे यानाः दाऊदया काय् जुइ फइ?” ग्वाः ग्वाः मनूतय्सं वय्कःयागु खँ लय्लय्तातां न्यनाच्वन।
अय्नं इमिसं छुं हे याये मफया च्वन, छाय्धाःसा मनूत फुक्कसिनं वय्कःयागु खँ लय्लय्तातां न्यं।
“अय्जूगुलिं बांलाक मन बियाः न्यनेगु या, छाय्धाःसा सुयाके दु वयात अज्जं बी। अले सुयाके मदु, वयाके दुगु नं लाका काइ।”
व्यवस्थायागु सफू व अगमवक्तातय्गु सफू ब्वने धुंकाः थकालिपिन्सं इमित सःताः थथे धाल – “किजापिं, थ्व मनूतय्त छुं भिंगु खँ न्यंके मास्ति वःसा, धयादिसँ।”
यरूशलेमय् च्वंपिन्सं व इमि शासकतय्सं वय्कःयात म्हसीके मफुत। विश्रामबार पतिकं ब्वना वयाच्वंगु अगमवक्तातय्गु सफुलिइ च्वयातःगु खँ न्यंसां नं इमिसं थुइके मफुत। अय्जूगुलिं इमिसं वय्कःयात स्यानाः अगमवक्तातय्सं धाःगु खँ पूवंकल।
न्हापांनिसें शहर पतिकं धर्मशास्त्र स्यनीगु छेँय् विश्रामबार पतिकं मोशायागु व्यवस्था ब्वनाः न्यंका वयाच्वंगु दु।”
थिआटीराय् च्वंम्ह रंग छिनातःगु थिकेगु कापः मिया जुइम्ह लिडिया नां दुम्ह मिसां नं जिमिगु खँ बांलाक न्यन। थ्व मिसां परमेश्वरयात मानय् याः। पावलं धाःगु खँ थुइमा धकाः प्रभुं वयागु नुगः चाय्कादिल।
अन च्वंपिं मनूत थेसलोनिकेय् च्वंपिं मनूत स्वयाः गुलिखय् भिं। इमिसं परमेश्वरयागु वचन यइपुक न्यन। पावलं धाःगु खँ पाय्छि जू ला कि मजू धकाः इमिसं न्हिथं धर्मशास्त्र पुइकाः स्वयेगु यात।
पावल तले वन, अले सकलें जानाः प्रभु भ्वय् नल। प्रभु भ्वय् सिधय्काः पावल सुथ मजुतले इपिं लिसे खँ ल्हानाच्वन। अले अनं बिदा जुयाः वन।
आइतबार खुन्हु बहनी प्रभु भ्वय् नयेत जिपिं मुना। कन्हय् खुन्हु सुथय् हे वनेगु मतिइ तयाः पावलं इमित बाचा तक स्यनेकने यानाच्वन।
अले इमिसं छन्हु पावलया खँ न्यनेगु क्वःछित। क्वःछिना तःखुन्हु हे इपिं फुक्क पावल च्वनाच्वंगु छेँय् मुंवल। उखुन्हु वं सुथंनिसें बहनी तकं इमित परमेश्वरयागु राज्ययागु खँ बांलाक ध्वाथुइक कन। मोशायागु व्यवस्था व अगमवक्तातय्गु सफुलिं ग्वाहालि कयाः वं येशूयागु खँ नं ध्वाथुइक कन।
अले मोशां थ्व व्यवस्था च्वयाः परमप्रभुया बाचाया सनू क्वबिपिं लेवी कुलयापिं पुजाहारीत व इस्राएलयापिं सकलें थकालितय्त बिल।
जिमिसं परमेश्वरयागु वचन न्यंकाबलय् छिमिसं थुकियात मनूतय्गु वचन मखु, परमेश्वरयागु हे वचन खः धकाः न्यना काल। धात्थें हे थ्व परमेश्वरयागु वचन खः। अले थ्व हे वचनं छिमिगु नुगलय् हा कयाच्वंगु दु। उकिं जिमिसं परमेश्वरयात न्ह्याबलें सुभाय् बियाच्वनागु दु।
मोशां उजं ब्यूगु फुक्क खँ छगू नं मत्वतुसें मिस्त, काय्म्ह्याय्पिं, इपिंलिसें च्वनिपिं परदेशीत व इस्राएलयापिं फुक्क खलःयात यहोशूं ब्वना न्यंकल।
सुयाके न्हाय्पं दु, वं आत्मां मण्डलीतय्त छु धयादिल धयागु न्यनाः थुइकाः का।”
“सुयाके न्हाय्पं दु, वं आत्मां मण्डलीतय्त छु धयादिल धयागु न्यनाः थुइकाः का।”