4 इमिसं जिथाय् प्यकः थ्व हे बुखँ छ्वयाहल, छकःपतिकं हे जिं इमित अथे हे लिसः बिया।
उकिं जिं थथे धायेत दूतत छ्वयाः, “थुबलय् जिगु ल्हातय् छगू तःधंगु ज्या दु, व ज्या त्वःताः जि वयेमफु। थनयागु ज्या दिकाः जि छिमित नापलाः वयेमफु।”
अले सन्बलतं थः छम्ह च्यःयात झौ छाप मदुगु पौ बियाः न्याक्वः खुसी जिथाय् छ्वयाहल।
मूर्ख मनूतय्सं न्ह्यागु खँ नं पत्याः याइ, तर बुद्धि दुपिं मनूतय्सं स्वांपुयाः जक पलाः तयाजुइ।
थुकथं वं व मिजंयात थःगु जालय् क्यंकल। व नं व मिसायागु पिचुगु खँय् क्यन।
अय्नं थ्व मिसा जिथाय् यक्व हाः वयाच्वंगुलिं जिं वयागु मुद्दा निं छिने यानाबी। अथे मयाःसा वं न्हियान्हिथं वयाः जितः दिक्क यानाबी।’”
अय्जूगुलिं यःपिं दाजुकिजापिं, क्वात्तुक विश्वास या, अले मन थातय् लाकाः च्वँ। प्रभुयागु ज्या याना हे च्वँ। थथे छिमिसं याःगु ज्या सितिं वनी मखु धकाः ला छिमिसं सि हे स्यू।
इमिसं धाःगु छता हे खँ जिमिसं मानय् मयाना। थुकथं जिमिसं भिंगु खँय् सत्य दु धकाः छिमित क्यनाबिया।
अले दलीलां शिमशोनयात धाल, “छिं जितः मखुगु खँ ल्हानाः ध्वंलानादिल। काः आः धयादिसँ छितः जिं गथे यानाः ची फइ?”
उकिं दलीलां शिमशोनयात धाल, “छुकिं यानाः छि अपाय्सकं बल्लाःगु, छिगु बल छुकि दु अले गथे यानाः छितः चिनाः बसय् तये फइ जितः धयादिसँ।”