2 सन्बलत व गेशेमं जितः ओनो ब्यासिइ लाःगु छगू गामय् वयाः इपिंलिसें खँल्हाबल्हा यायेत बुखँ छ्वयाहल। अय्नं थ्व जितः स्यंकेगु इमिगु छगू ग्वःसा खः।
अले योआबं अमासायात धाल, “हे जिमि किजा अमासा, छन्त आराम हे दु जुइ मखु ला?” अले योआबं अमासायात चुप्पा नयेत जव ल्हातं वयागु दाह्री ज्वन।
अबनेर हेबोनय् लिहां वःबलय् योआबं वलिसें सुं मदुथाय् खँ ल्हायेगु त्वह चिनाः मू ध्वाखाया लिक्क यंकल। अले वं थःकिजा असाहेल स्याःगुया बदला कायेत अबनेरयात चुपिं प्वाथय् सुयाः स्यानाबिल।
एल्पालया काय्पिं – एबेर, मिशाम व शेमेद खः। शमेदं ओनो व लोद शहर अले उकिया नापनापं च्वंगु गां पलिस्था याःगु खः।
लोद, ओनो व गे-हरशीम ब्यासिइ नं।
वया नापसं यरूशलेमया जःखः याःपिं पुजाहारीतय्सं दय्कल।
उकिं जिं थथे धायेत दूतत छ्वयाः, “थुबलय् जिगु ल्हातय् छगू तःधंगु ज्या दु, व ज्या त्वःताः जि वयेमफु। थनयागु ज्या दिकाः जि छिमित नापलाः वयेमफु।”
सकसिनं थःथवय् मखुगु खँ ल्हानाजुइगु, म्हुतु जक पिचुकाः थवंथवय् झंगः लानाजुइगु।
मभिंपिन्सं भिंपिन्त स्यंकेत जाः ग्वयाजुइ, अले इमित बेक्वः मिखां स्वयाजुइ।
मभिंम्ह मनुखं न्ह्याबलें भिंम्ह मनूया चेवा याना जुइ, अले वयात स्यायेत स्वयाच्वनी।
अनंलि जिं थ्व नं खना कि फुक्क दुःखसिया ज्या यायेगु व फलिफाप धयागु हे मनूतय्सं थः जःलाखःलाया ईख याःगु कारण जक जुइगु खः। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः, अले फय्यात लिइगु थें जक खः।
नतन्याहया काय् इश्माएल व झिम्ह मनूतय्सं दनाः बेबिलोनयाम्ह जुजुं उगु देशया बडाहाकिम ल्यःम्ह शापानया छय्, अहीकामया काय् गदल्याहयात तरवारं पालाः स्यानाबिल।
इमिसं न्ह्याबलें याःथें जिमि मनूत छन्थाय् वइ अले छंगु खँ ध्यान बियाः न्यनेत छंगु न्ह्यःने च्वनी। तर इमिसं छं धाःथें याइ मखु। इमिगु म्हुतुइ मिसाह्यः खँ जक दइ, तर इमिगु नुगलं ध्यबा जक माली।