11 थौं हे इमिगु बुँ, दाखक्यब व जैतूनया क्यब व छेँ इमित लितब्यु। छिमिसं इमित धिबा, अन्न, न्हूगु दाखमद्य, चिकं त्यासा ब्यूबलय् इमिके काःगु ब्याज नं लितब्यु।”
वं दयामाया मयासें थज्याःगु ज्या याःगु व चिधिंकःम्ह फैचाया पलेसा प्यदुगं पुलेमाः।”
जि व जिमि किजापिन्सं अले जिगु अधीनय् दुपिं मनूतय्सं नं इमित धिबा व अन्न त्यासा बियाच्वनागु दु। झीसं ब्याज कायेगु त्वःताबी हे माः।
इमिसं धाल, “जिमिसं लितबी, इमिके छुं काये मखुत। जिमिसं छिं धाःथें हे याये।” अले जिं पुजाहारीतय्त सःताः इमिगु न्ह्यःने भारदारत व हाकिमतय्त इमिगु थ्व बचंकथं ज्या यायेत पाफय्का।
“अन्याय यानाः कुनातःपिन्त त्वःतकेगु व क्वत्यलातःपिन्त छुत्कारा यायेगु फुक्क जुवा त्वाःथलाबीगु जिं ल्ययागु अपसं थ्व हे मखु ला?
पश्चाताप याःथें छिमिसं थःगु चालचलन नं अथे हे या। ‘अब्राहाम हे जिमि तापाःबाज्या खः, थथे जिमित छुं नं जुइ मखु’ धकाः छिपिं हाला जुइ मते, छाय्धाःसा जिं छिमित धाये – परमेश्वरं अब्राहामया निंतिं ल्वहँतं नं मस्त दय्कादी फु।
ज्वरय् मयाःगु भिंगु भिंगु सामानं जाःगु छेँ, मम्हूगु तुं, मप्यूगु दाखक्यब व जैतूनया सिमा, थुपिं फुक्कं वय्कलं छिमित बियादी। उबलय् छिमिसं नयाः प्वाः जाइबलय्,
जि थन हे दु। छिमि सुयां जिगु विरोधय् छुं धाये मास्ति वःसा थन परमप्रभु व वय्कलं ल्ययादीम्ह जुजुया न्ह्यःने हे धा। जिं सुयागुं द्वहं कयागु दु ला? जिं सुयागुं गधा कयागु दु ला? जिं सुयातं ध्वंलानागु दु ला? जिं सुयागुं दोष सुचुका घुस नयागु दु ला? जितः धा, जिं वयात पलेसा पुलाबी।”