1 छुं ई लिपा मिजंत व इमि कलाःपिन्सं थः यहूदी किजापिनिगु विरोधय् कचकच याना हल।
जि, जिमि किजापिं, जिमि मनूत व जिलिसें दुपिं पाः च्वनेगु ज्या याइपिं मनूत सुनानं थःपिनिगु वसः मत्वया। लः त्वं वनीबलय् नं सकसिनं थथःगु ल्हातय् ल्वाभः ज्वनाच्वनीगु।
इमिसं यानाः गरीबत ख्वःगु सः परमेश्वरयाथाय् थ्यन, थुकथं मगाःमचाःपिं ख्वःगु वय्कलं न्यनादिल।
परमप्रभुं धयादिल, “जिं धात्थें हे मिश्रय् च्वंपिं जि थः मनूतय्त तसकं सास्ती जूगु खनागु दु। अले मिश्रीतय्सं यानाः इपिं ख्वःगु सः जिं न्यनागु दु। इमिगु दुःख जिं स्यू, च्यूताः नं कयाच्वनागु दु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया दाखक्यब ला इस्राएल जाति खः, यहूदाया मनूत धाःसा वय्कःयात यःगु क्यब खः। स्व, वय्कलं न्यायया आशा यानादिल, अय्नं स्याये पालीगु जक जुल। वय्कलं धार्मिकताया आशा यानादिल, अय्नं दुःखया ख्वःगु सः ताये दत।
दास दासीतय्गु निंतिं छुत्काराया घोषणा यायेगु बाचा सिदकियाह जुजुं यरूशलेमयापिं फुक्क मनूतलिसें चीधुंकाः परमप्रभुपाखें यर्मियायाथाय् वःगु वचन थ्व हे खः।
“‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, हे इस्राएलया शासकत, गात! छिमिसं यक्व हे यात। ल्वापुख्यापु व अत्याचार त्वःताब्यु! खःगु व बांलाःगु ज्या जक या! जिगु प्रजायात पितिनाछ्वयेगु ज्या बन्द या! परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
हानं छिमिसं थथे नं याइ – परमप्रभुयागु वेदीइ छिमिसं ख्वबि बाः वय्की, छिपिं ख्वइगु अले विलाप याइगु, छाय्धाःसा छिमिसं छाये हःगुयात वय्कलं वास्ता यानादी मखु अले उकियात लय्तायाः कयादी नं मखु।
अले छु, परमेश्वरं जक चान्हि थःके ग्वाहालि फ्वनाच्वंपिं थःम्हं हे ल्ययातःपिं मनूतय्त स्वयामदी ला? छु वय्कलं थः मनूतय्त ग्वाहालि यायेत लिबाकादी ला?
“कन्हय् खुन्हु निम्ह इस्राएलीत ल्वाना च्वंबलय् मोशा नं अन थ्यन। थ्व खनाः वं थथे धकाः इमित मिलय् यायेत स्वल – ‘दाजुकिजा जुयाः नं थथे ल्वाना च्वनेगु ला?’
छिमिसं बुँइ ज्या याःपिं मनूतय्त ज्याला हे मब्यूसे तयातःगु दु। छिमिसं अन्याय यात धकाः व ज्यामित हालाच्वंगु दु। अन्याय जुल धकाः इपिं हालाच्वंगु सः दकलय् तःधंम्ह व शक्ति दुम्ह प्रभु परमेश्वरं न्यनादीगु दु।