4 अले जिं प्रार्थना याना, “हे जिमि परमेश्वर, जिमिगु प्रार्थना न्यनादिसँ! छाय्धाःसा इमिसं जिमित हेपय् यानाच्वंगु दु। इमिगु हेबाय् चबाय् इमिगु हे छेनय् लायेमा। अले इपिं मेगु देशय् कैदी जुयाः वनेमालेमा।
जिं हाकनं धया, “छिमिसं खःगु ज्या यानाच्वंगु मदु। मेगु जातियापिं झी शत्रुतय्सं हेबाय् चबाय् मयायेमा धकाः छिपिं झी परमेश्वरया भय कयाः च्वने म्वा ला?
हे परमप्रभु! छितः हेस्याःपिं जःलाखःलायात न्हय्दुगं अप्वः ब्वला सायादिसँ।
वय्कलं तःधंछुना जुइपिन्त वास्ता यानादी मखु, क्वमिलुपिन्त धाःसा दया यानादी।
“इमिगु दक्व दुष्ट ज्या छिगु न्ह्यःने वयेमा। जिगु पापया कारणं जितः सजाँय बियादी थें इमित नं सजाँय बियादिसँ। जिं यक्व हे झसुकाः तयाच्वना, अले जिगु मन कमजोर जूगु दु।”
तर एफ्राइमं परमप्रभुयात तसकं तं पिकाय्कूगु दु। परमप्रभुं वं बाः वय्कूगु हियागु दोष वयागु हे छेनय् ल्यंकातयादी, अले हेलाया निंतिं वय्कलं सजाँय बियादी।
दाऊदं थः लिक्कसं च्वंपिं मनूतय्के न्यन, “थ्व पलिश्तीयात स्याइम्हय्सित व इस्राएलीतय्गु थ्व बेइज्जतपाखें बचय् याइम्ह मनूयात छु दइ? म्वाःम्ह परमेश्वरयात मानय् मयाइम्ह म्हय् चिं मतःम्ह थ्व सु पलिश्ती खः?”