17 उपिं मनूत पखाः दय्का च्वंपिं खः। अले कु क्वबिपिं ज्यामितय्सं छपु ल्हातं ज्या याइगु व मेगु ल्हातं ल्वाभः ज्वनाः च्वनीगु।
उकिं जिं मनूतय्त तरवार, भाला व धनुष वाण बियाः पखाःया ल्युने दकलय् क्वय्यागु चकंगु थासय् परिवार परिवारकथं तया।
उखुन्हुंनिसें जिगु अधीनय् दुपिं बच्छि मनूतय्सं पखाः दय्केगु ज्या यानाच्वन। मेपिं मनूत धाःसा भाला, ढाल व वाण ज्वनाः नयागु पाता फिनाः च्वनाच्वनीगु। नायःत धाःसा यहूदाया फुक्क मनूतय् ल्युने च्वनीगु।
दकःमितय्सं थःगु तरवार घानाः दय्केगु ज्या याइगु। तुरही पुइम्ह जिगु न्ह्यःने दना च्वनीगु।
इमिगु म्हुतुं परमेश्वरया प्रशंसा जुइमा, अले इमिगु ल्हातय् निखें धाः दुगु तरवार दयेमा,
इपिं फुक्कसिनं तरवार घानातःगु दु, इपिं तसकं लडाइँ यायेफुपिं खः, इमिगु तरवार सिथय् घानाः तःगु दु, इपिं चान्हय्या भयनापं सामना यायेत तयार दु।
“थ्व सीकि अले थुइकि, यरूशलेमयात हाकनं दय्केत थ्व आज्ञा पिकाःगु इलंनिसें अभिषेक जूम्ह मनू, छम्ह शासक मवतले न्हय्गू वाः अले खुइनिगू वाः जुइ। दुःखया इलय् थ्व शहरयात लँ व चाकःछिं ताहाःगु गाःनापं हाकनं दय्की।
इमिसं छम्हय्सिनं मेम्हय्सित घ्वाइ मखु, दक्वं थथःगु झ्वलय् न्यासि वनी। अले थःगु झ्वः मस्यंकुसे हे शत्रुतय्सं पनातःगु चिकाः दुहां वनी।
होशयानाच्वँ, बल्लाक विश्वास याना च्वँ, अले मग्यासे बल्लाका च्वँ।
थन जिगु विरोधीत यक्व दुसां जिं थन तसकं हे तःधंगु ज्या पूवनीगु खना।
मेपिन्सं ला छिमिके अथे कयाच्वंगु दु धासेंलि जिमिसं जक काये मथ्याः ला? जिमिसं ला छिमिके छुं कयागु मदुनि। ख्रीष्टयागु भिंगु खँ न्यंका जुइबलय् छुं पंगः मवय्मा धकाः जिमिसं थथे सह यानाच्वनागु खः।
जिमिसं विश्वास यानाः सत्य खँ न्यंका जुया, परमेश्वरया शक्तिं यानाः जिमिसं थथे याये फुगु खः। परमेश्वरयागु न्ह्यःने धर्मी ठहरय् जुइगु हे जिमिगु छगू जक ल्वायेगु नं पनेगु नं हतियार खः।
दुःख बीपिं खनाः छिपिं ग्याये मते। थुकिं इपिं नाश जुयावनी, अले छिमित मुक्ति दइ धकाः बांलाक सी दु, छाय्धाःसा थ्व परमेश्वरं हे यानादीगु खः।
ख्रीष्ट येशूयाम्ह भिंम्ह सिपाइँ जुयाः छं नं जि नाप दुःखकष्ट फ।
जिं यायेमाःगु बांलाक याये धुन। जिं ब्वाँय् वने गाके धुन। अथेसां जिं जिगु विश्वासयात बल्लाक तया तयागु दु।