4 जुजुं जिके न्यन, “छन्त छु माल?” अले जिं स्वर्गयाम्ह परमेश्वरयात प्रार्थना यानाः
ग्वसाः ग्वःपिं मध्ये अहीतोपेल अब्शालोमनापं दु धकाः दाऊदयात न्यंकल। अनंलि दाऊदं थथे धकाः प्रार्थना यात, “हे परमप्रभु, अहीतोपेलया सल्लाहयात ज्यालगय् मजुइका बियादिसँ।”
गिबोनय् परमप्रभु परमेश्वर चान्हय् म्हगसय् खनेदय्क झायाः वयात धयादिल, “छन्त छु माल? फ्वँ, व जिं बी। छन्त छु यः?”
हे परमप्रभु, जिगु व छिगु नांयात हनाबना यायेत लय्ताइपिं छि दासतय्गु प्रार्थना न्यनादिसँ। थौं हे छिकपिनि थ्व दासयागु ज्या ताःलाकादिसँ। छिं जुजुयात जितः माया याइम्ह दय्कादिसँ।” उबलय् जि जुजुयात दाखमद्य बीपिनि नायः खः।
व खँ न्यनेवं जि फ्यतुनाः ख्वया। तःन्हु तक जि नुगः मछिंकाच्वना। जिं छुं नं मनया, जिं स्वर्गयाम्ह परमेश्वरयात प्रार्थना याना।
“हे परमप्रभु स्वर्गयाम्ह परमेश्वर, तःधंम्ह व मानय् यायेमाःम्ह! छि थःगु खँ न्यनीपिं व थःत माया याइपिं मनूतलिसें दयामायाया बाचा पूवंकादीम्ह खः।
जिं इमित थथे लिसः बिया, “स्वर्गयाम्ह परमेश्वरं जिमित ताःलाकादी। जिपिं वय्कःया दासतय्सं शहर व पखाः हाकनं दय्केगु ज्या शुरु याये त्यनागु दु। अय्नं यरूशलेमया छुं नं भागय् वा सम्पत्तिइ छिमिगु अधिकार मदु।”
जुजुयात लिसः बिया, “थ्व खँ महाराजयात यःसा अले जि खनाः छःपिं लय्तासा जितः जिमि पुर्खात थुंगु शहर हाकनं दय्केत यहूदाय् छ्वयादिसँ।”
जुजुं वयात धाल, “रानी एस्तर छन्त छु माल? छं न्ह्यागु हे फ्वंसां बी, जिगु बच्छि राज्य तकं छन्त बी।”
दाखमद्य त्वँत्वं जुजुं एस्तरयात धाल, “छं जिके न्ह्यागु हे फ्वंसां जिं छन्त बी। छंगु इनाप छु खः? जिगु बच्छि राज्य तकं छन्त बी।”
उखुन्हु नं जुजुं दाखमद्य त्वँत्वं रानी एस्तरयात धाल, “रानी एस्तर छन्त छु माल? जितः धा, जिं छन्त व बी। छंगु इनाप छु खः? जिगु बच्छि राज्य तकं जिं छन्त बी।”
स्वर्गयाम्ह परमेश्वरयात सुभाय् ब्यु, वय्कःया दया माया सदां दयाच्वनी।
न्ह्यागु याःसां परमप्रभुयात लुमंकि, वय्कलं छन्त लँ क्यनादी।
अले वय्कलं वयात धयादिल – “जिं छन्त छु याये माल?” कांनं धाल – “गुरुजु, जितः मिखां खंका बियादिसँ।”
अले वं वयात ल्हाः ज्वनाः छखे ब्वना यंकाः न्यन – “छु धायेमाःगु खः धा?”
छुं खँय् नं पीर काये मते। छिमित माःगु खँ प्रार्थना यानाः सुभाय् बियाः परमेश्वरयात बिन्ति या।