23 थ्व फुक्क मभिंगु ज्या मनूयागु दुनेंनिसें पिहां वइ, अले वयात अशुद्ध याइ।”
नयेत्वनेगु छुकिं नं मनूया म्हय् दुने वनाः वयात अशुद्ध याइ मखु, बरु मनूयागु नुगलं पिहां वइगुलिं हे मनूयात अशुद्ध याइ।
अले वय्कलं धयादिल – “छिमिसं नं थुइके मफु ला? छिमिसं गथे थुइके मफुगु? म्हुतुं मनूया म्हय् दुहां वंगु खं वयात अशुद्ध याये फइ मखु।
अले हानं वय्कलं धयादिल – “मनूयागु दुनें पिहांवइगु खं जक वयात अशुद्ध याइ,
लोभी जुइगु, मभिंगु ज्या यायेगु, थगय् यायेगु, लाः लाः थें सनाः जुइगु, नुगः मुइकेगु, मेपिन्त मभिंकाः खँ ल्हायेगु, घमण्डी जुइगु, मूर्ख ज्या यायेगु।
वय्कः अनं टुरोस व सीदोन जिल्लाय् झाल। सुनानं मसीमा धकाः वय्कः छखा छेँय् दुहां झाल। अय्नं मनूतय्सं सीकाकाल।
अय्जूगुलिं सुनानं परमेश्वरयागु देगः स्यंकल धाःसा वयात नं परमेश्वरं स्यंकादी। वय्कःयागु देगः पवित्र जुइमाः। अले परमेश्वरयागु देगः छिपिं हे खः।
शुद्धपिन्त ला फुक्कं शुद्ध हे जुइ। मभिंपिन्त व विश्वास मयाइपिन्त धाःसा छुं नं शुद्ध जुइ मखु, छाय्धाःसा इमिगु मन व बिचाः हे शुद्ध मजू।
हानं अथे हे थज्याःपिन्सं म्हगसय् खन धकाः थःगु म्हयात अशुद्ध याइ। परमेश्वरयागु अधिकारयात मानय् याइ मखु, अले स्वर्गय् च्वंपिं ततःधंपिन्त क्वह्यंकाजुइ।