6 येशूयात तापाकंनिसें हे खनेवं ब्वाँय् ब्वाँय् वनाः वं वय्कःया तुतिइ भ्वपुलाः
परमेश्वरयात धा, “छिं यानादीगु ज्या गपाय्सकं अजू चायापु। छिगु शक्ति नं थुलि तःधं, शत्रुत छिगु न्ह्यःने ग्यानाः कय्कुनी।
मरुभूमिया जातितय्सं वयागु न्ह्यःने क्वछू वइ। वया शत्रुत बँय् चातुवाः वनी।
व चान्हिं पहाड व दिपय् चाःहिलाः थःम्हं थःत कय्पुयाः ल्वहँतं घाःपा यानाः चिल्लाय् दनाः हाला जुइ।
ततःसलं थथे धाल – “हे दक्वसिबय् तःधंम्ह परमेश्वरया काय्, छि जिमिथाय् छाय् झायागु? जितः दुःख बी मते।”
तःम्ह मछि मनूतय्गु म्हं नं भूतत थथे धकाः हालाः पिहां वन – “छि परमेश्वरया काय् खः।” वय्कलं इमित हक्काः न्ववाके बियामदी, छाय्धाःसा इमिसं वय्कः मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट खः धकाः स्यू।
पावल व जिमिगु ल्यूल्यू वयाः वं थथे धाल – “थुपिं दकलय् तःधंम्ह परमेश्वरया मनूत खः। थुमिसं मुक्तियागु लँ क्यनाबी।”
परमेश्वर छम्ह हे जक दु धकाः छं विश्वास याना च्वंसा, बां हे लात। भूतआत्मां नं थथे वय्कः छम्ह हे जक दु धकाः विश्वास याः, अले वय्कः खनाः ग्याः।