5 इमिगु नुगः छाःगु खनाः नुगः मछिंकाः तमं इमिथाय् मिखा ब्वयाः व मनूयात धयादिल – “ल्हाः तप्यंकी।” अले वं ल्हाः तप्यंकल। थथे गंगु ल्हाः लाल।
पृथ्वीइ मनूत सृष्टि यानागुलिं पस्ताय् चायादिल। वय्कलं तसकं नुगः मछिंकादिल।
जुजुं परमेश्वरया मनूयात धाल, “जिगु ल्हाः लनेमा धकाः परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरयात प्रार्थना यानादिसँ।” उकिं परमेश्वरया मनुखं परमेश्वरयात प्रार्थना यात। अले जुजुया ल्हाः न्हापा गथे खः अथे हे जुल।
जितः थ्व तसकं मयल अले जिं व क्वथाय् दुगु तोबियायागु फुक्क सामान वांछ्वा बिया।
पिइदँ तक जि इपिं खनाः तंचाया, अले जिं धया, “थुपिं जिपाखें फहिला वनीगु मनदुपिं खः, इमिसं जिगु लँ म्हसीके मफु।
अले वय्कलं ल्हाः गंम्ह मनूयात धयादिल – “ल्हाः तप्यंकि।” वं ल्हाः तप्यंकल। अले गंगु ल्हाः लनाः मेगु ल्हाः थें च्वन।
वय्कलं इमिके थथे धकाः न्यनादिल, “विश्रामबार खुन्हु भिं यायेगु ज्यू ला कि मभिं यायेगु ज्यू, स्यायेगु भिं ला कि म्वाकेगु भिं?” तर इपिं छुं हे मधासे सुम्क च्वनाच्वन।
अले प्रभुं वयात लिसः बियादिल – “छिकपिं गज्याःपिं निपाः ख्वाःपाः दुपिं? छिकपिन्सं द्वहंतय्त, गधातय्त विश्रामबार खुन्हु गलं त्वःताः लः त्वंके मयंका ला?
वय्कलं इमित धयादिल – “छिमिसं पुजाहारीयाथाय् वनाः थःगु म्ह क्यनाब्यु।” लँय् वँवं हे इमिगु कोह्रि ल्वय् लाया वन।
अले वय्कलं इपिं फुक्कसिथाय् मिखा ब्वय्काः ल्हाः गंम्ह मनूयात धयादिल – “ल्हाः तप्यंकि।” वं अथे हे यात। अले वयागु ल्हाः लन।
अले वयात थथे धयादिल – “सिलोआम धाःगु पुखुलिइ वनाः सिलाछ्व।” सिलोआमयागु अर्थ “छ्वःगु” खः। अले वं वनाः सिला छ्वःबलय् मिखां खन।
दाजुकिजापिं, थ्व गुप्ति खँ थुइकाः छिपिं थथः हे बुद्धिमान जुइगु स्वये मते। गुप्ति खँ थ्व हे खः – गुबलय् तक यहूदीमखुपिनिगु ल्याः गाइ मखु अबलय् तक यहूदीतय्गु मिखा चाली मखु।
अबलय् इस्राएलीतय्गु नुगः छाः। थौं तक नं इमिसं व्यवस्था ब्वनीबलय् थुइके मफुनि, इमिगु नुगःयात जालिं भुनातः नि। अले इमिसं छुं हे थुइके फइ मखु। ख्रीष्टयात विश्वास याये धुंकाः थ्व जालि चिलावनी।
इमिगु नुगः अज्जं मचाःनि। परमेश्वरं बियादीगु न्हूगु जीवनं इपिं अज्जं तापाः नि, छाय्धाःसा इमिगु नुगः तसकं छाः, अले इमिसं छुं हे मस्यू।
छिमिसं तं पिहां वइबलय् तमय् छुं कथंया पाप याये मते। निभाः बी न्ह्यः हे छिमिगु तं क्वलायेमाः!
थुलि जक मखु, पवित्र आत्मायात दुःख बी मते, छाय्धाःसा पवित्र आत्मा उद्धार बी खुन्हुयात धकाः झीत बियातःगु चिं खः।
अय्जूगुलिं तंम्वय्काः जिं इमित थथे धया – ‘छिमिगु मन थाःगाः दइ मखु, छिमिसं जिगु लँपु मसिल।’
सु नाप परमेश्वर पिइदँ तक तंम्वय्कादिल? पाप यानाः मरुभूमिइ सिनावंपिं नाप हे, मखु ला?
अले छकः फुक्क पूवंम्ह जुयादी धुंकाः वय्कः थःगु आज्ञा मानय् याइपिन्त सदां दयाच्वनीगु मुक्ति बियादीम्ह जुयादिल।
इमिसं पहाड व तःग्वःगु ल्वहंयात थथे धाल – “सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु मिखां सुचुकाः व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु तं फये म्वायेक जिमित ल्हाका छ्वयाब्यु।
अले इमिसं मेपिं द्यःतय्त त्वःताः परमप्रभुयागु आराधना यात। अले परमप्रभुं इस्राएलीतय्गु अप्वः दुःख जूगु स्वयादी मफुत।
अले जोनाथन तसकं तंम्वयाः टेबिलं दनाः वन, नखःया निन्हु खुन्हु वं छुं नं मनः। छाय्धाःसा वया बौनं दाऊदयात मछालपुगु व्यवहार याःगुलिं वया नुगः क्वतुन।