3 वय्कलं ल्हाः गंम्ह मनूयात धयादिल – “न्ह्यःने वा।”
वं पृथ्वीइ न्याय पलिस्था मयातले व बमलाइ मखु, निराश नं जुइ मखु। वयागु स्यनातःगु खँय् ताताःपाःगु देशय् च्वंपिन्सं थःगु आशा तइ।”
व पौलय् सही याये धुंकूगु सियाः दानिएल थःगु छेँय् वन। वयागु छेँय्या तलय्यागु क्वथाया झ्याः यरूशलेमपाखे स्वः। अले न्हापा न्हापा याःगु थें झ्याःपाखे स्वयाः वं परमेश्वरया न्ह्यःने न्हि स्वकः पुलिं चुयाः सुभाय् बीगु व प्रार्थना यायेगु यात।
अन ल्हाः गंम्ह छम्ह मनू दु। वय्कःयात दोष बीत अन च्वंपिन्सं थथे धकाः न्यन – “विश्रामबार खुन्हु सुयातं लाय्काबीगु ज्या याये ज्यू ला?”
विश्रामबार खुन्हु जूगुलिं वय्कःया विरोधीतय्सं थ्वखुन्हु ल्हाः गंम्ह मनूयात लाय्की ला कि धकाः चिवा कयाच्वन।
वय्कलं इमिके थथे धकाः न्यनादिल, “विश्रामबार खुन्हु भिं यायेगु ज्यू ला कि मभिं यायेगु ज्यू, स्यायेगु भिं ला कि म्वाकेगु भिं?” तर इपिं छुं हे मधासे सुम्क च्वनाच्वन।
इमिगु मतिइ च्वंगु खँ सीकाः वय्कलं ल्हाः गंम्ह मनूयात धयादिल – “दना वयाः दथुइ च्वँ।” अले व दनाः दथुइ च्वंवल।
झीसं न्हि दतले जितः छ्वया हःम्हय्सिगु ज्या यायेमाः, चान्हय् सुनानं ज्या याइ मखु।
अय्जूगुलिं यःपिं दाजुकिजापिं, क्वात्तुक विश्वास या, अले मन थातय् लाकाः च्वँ। प्रभुयागु ज्या याना हे च्वँ। थथे छिमिसं याःगु ज्या सितिं वनी मखु धकाः ला छिमिसं सि हे स्यू।
अय्जूगुलिं भिंगु ज्या यायेत थाकु चाये मते। थाकु मचासे ज्या यानाच्वन धाःसा छन्हु झीत परमेश्वरं सिरपाः बियादी।
थुलि जक मखु, जितः थथे कुनातःगुलिं यक्व हे दाजुकिजापिन्सं प्रभुयाके भरोसा तयाः छप्ति हे मग्यासे परमेश्वरयागु वचन न्यंकाजूगु दु।
ख्रीष्टं शरीरय् दुःख सियादी थें तुं छिपिं नं सीमाःसां लिचिले मते, छाय्धाःसा सुनां शरीरय् दुःख फइ, वं पाप यायेगु त्वःती।
