12 अले वय्कलं थ्व खँय् सुयातं छुं धाये मते धकाः इमित उजं बियादिल।
अले वय्कलं थ्व खँय् सुयातं छुं धाये मते धकाः ख्याच्वः बियादिल।
अले वय्कलं वयात धयादिल – “न्यँ, थ्व खँ सुयातं कने मते। पुजाहारीतय्थाय् वनाः छं थःगु ल्वय् लाःगु क्यँ। अले फुक्कसितं सीकेत व्यवस्थाय् च्वया तः थें माःकथं छाय्छी या।”
अले इमिसं मिखां खन। वय्कलं इमित थथे धयादिल – “थ्व खँ सुयातं कने मते।”
वय्कलं वयात थथे धकाः ब्वःबियादिल – “सुम्क च्वँ। वयागु म्हं पिहां वा।”
वय्कलं तसकं म्हंमफय्का च्वंपिन्त व तःतामछि ल्वय् दुपिन्त लाय्कादिल। वय्कलं यक्व भूततय्त पितिनादिल। भूततय्सं वय्कःयात म्हस्यूगुलिं वय्कलं इमित नवाके मब्यू।
तःन्हु तक हे व थथे हाला जूगुलिं पावलं हीमी चायाः वयाथाय् स्वयाः मभिंम्ह आत्मायात थथे धाल – “येशू ख्रीष्टया नामं जिं छन्त हक्के, वयात त्वःताब्यु।” थथे धायेवं हे व मभिंम्ह आत्मां वयात त्वःतावन।