7 “छु धयाच्वंगु थ्व मनुखं? थ्वं ला परमेश्वरयात हे क्वह्यंकाच्वन। परमेश्वरं बाहेक मेपिं सुनां पाप क्षमा याये फु?”
सुनां अशुद्धपाखें शुद्ध लिकाये फइ? सुनानं फइ मखु।
तर छि क्षमा बियादीम्ह खः, अथे जुयाः हे छिगु भय काइ।
“जि, जि व हे खः, गुम्हय्सिनं छंगु अपराध थःगु हे लागिं क्षमा यानाबी, जिं छंगु पाप गुबलें लुमंके मखु।
छिगु खँ मन्यंसे जिपिं विरोधी जुयागु दु। अथे जूसां परमप्रभु जिमि परमेश्वर, छि दयादुम्ह व क्षमा यानादीम्ह खः।
छि थें ज्याःम्ह परमेश्वर सु दु? गुम्हय्सिनं अधर्म क्षमा यानादी, अले ल्यंदुपिं थःमनूतय्गु पाप क्षमा यानादी? छि सदां तंचायादी मखु, तर दयामाया यायेत छितः यः।
थ्व न्यनाः दकलय् तःधंम्ह पुजाहारीं थःम्हं फिनातःगु लं खुनाः थथे धाल – “थ्वं परमेश्वरयात क्वह्यंकाः खँ ल्हात। थ्वयां अप्वः मेगु दसि हे छु माल? थ्वं परमेश्वरयात क्वह्यंकूगु छिमिसं ता हे ताल।
थ्व न्यनाः अन च्वंपिं शास्त्रीत थःथवय् थथे खँ ल्हात – “थ्व मनुखं ला परमेश्वरयात क्वह्यंकाच्वन।”
थ्वं परमेश्वरयात क्वह्यंकूगु छिमिसं ता हे ताल। छिमिगु छु बिचाः दु?” इमिसं “वयात स्याना हे छ्वयेमाः” धकाः धाल।
उबलय् अन शास्त्रीत नं दुगु जुयाच्वन। इमिसं मनं मनं थथे धाल –
इमिगु मनय् च्वंगु खँ थत्थें थःगु आत्माय् थुइकाः वय्कलं इमित धयादिल – “छिमिसं छाय् मभिंगु मतिइ तया जुयागु?
फरिसीत व शास्त्रीतय्सं थथे धकाः मनय् खँ वाय्कल – “परमेश्वरयात क्वह्यंकाः खँ ल्हाइम्ह थ्व सु खः? परमेश्वरं बाहेक सुनां पाप क्षमा याये फइ?”
वय्कः नाप मेपिं नं नयाच्वंगु दु। वय्कलं अथे मिसायात धयादीगु न्यनाः इपिं थःथवय् थथे खुसखुस खँ ल्हात – “थ्व सु खः, हाइँ? पाप हे क्षमा बी फुम्ह?”
अले इमिसं वय्कःयात लिसः बिल – “भिंगु ज्या याःगुलिं जिमिसं छन्त ल्वहँतं कय्केत्यनागु मखु, बरु छं परमेश्वरयात क्वह्यंकाः खँ ल्हाःगुलिं कय्केत्यनागु खः। छं मनू जुयाः नं परमेश्वर धकाः धया जूगुलिं थथे यायेत्यनागु खः।”
बाःनं ल्ययाः थःम्ह हे यानाः संसारय् छ्वया हयादीम्हय्सित परमेश्वरयात क्वह्यंकल धकाः छिकपिन्सं धयादीया ला, छाय्धाःसा जिं ‘जि परमेश्वरया काय् खः’ धकाः धया?