6 उबलय् अन शास्त्रीत नं दुगु जुयाच्वन। इमिसं मनं मनं थथे धाल –
इमिगु थज्याःगु विश्वास खनाः वय्कलं ल्वगियात धयादिल – “छं याःगु पाप क्षमा जुल।”
“छु धयाच्वंगु थ्व मनुखं? थ्वं ला परमेश्वरयात हे क्वह्यंकाच्वन। परमेश्वरं बाहेक मेपिं सुनां पाप क्षमा याये फु?”
थ्व खँ सीकाः वय्कलं इमित धयादिल – “छिपिं छाय् मरि मदु धकाः हालाच्वनागु? छिमिसं आः तक नं थुइके मफुनि ला? छिमिगु नुगः अज्ज नं छाःनि ला?
परमेश्वरयागु खँ अःखः यायेत स्वइपिन्त नं जिमिसं बुकाच्वनागु दु। फुक्क बिचाःयात बसय् कयाः ख्रीष्टयात मानय् याकेत स्वयाच्वनागु दु।