1 छुं दिं लिपा वय्कः कफर्नहुमय् लिहां झाल। वय्कः छेँय् झाल धयागु न्यनाः
वय्कः नासरतय् च्वना मदिसे जबूलून व नप्तालीया दथुइ लाःगु गालील समुद्र लिक्क च्वंगु कफर्नहुम झायाः च्वनादिल।
येशू अनं नांचाय् च्वनाः समुद्र पारि तुं थःगु शहरय् लिहां झाल।
व मनुखं धाःसा वनाः फुक्क थासय् थ्व खँ बय्बय् यानाबिल। थुकिं यानाः येशूयात शहरय् वयेत थाकुल अले वय्कः सुं मदुथाय् च्वंझाल। मनूत धाःसा प्यखेरं वय्कःयाथाय् वयाच्वन।
यक्व हे मनूत वय्कःयाथाय् वल। थुकिं यानाः अन लुखाया पिने तक नं च्वनेत थाय् मन्त। अन येशूं परमेश्वरयागु वचन न्यंकादिल।
अले येशू वय्कःया चेलात नाप छेँय् झाल। अन नं यक्व मनूत मुंवःगुलिं वय्कःपिनि नये तक नं लिमलात।
मनूतय्त त्वःताः वय्कः छेँय् दुने झायादीबलय् वय्कःया चेलातय्सं थ्व उखानयागु अर्थ छु खः धकाः न्यन।
वय्कः अनं टुरोस व सीदोन जिल्लाय् झाल। सुनानं मसीमा धकाः वय्कः छखा छेँय् दुहां झाल। अय्नं मनूतय्सं सीकाकाल।
छेँय् दुने झाये धुंकाः चेलातय्सं सुतुक्क वय्कःयाके थथे धकाः न्यन – “जिमिसं भूतयात छाय् पिछ्वये मफुगु?”
अले वय्कलं इमित थथे धयादिल – “छिकपिन्सं जितः थ्व उखान धयादी धकाः ला जिं सि हे स्यू – ‘हे डाक्टर, थःम्हं थःतः निं लाय्कि। छं कफर्नहुमय् यानावःगु जिमिसं न्यनागु दु, आः छंगु गामय् नं अथे हे या रे।’
अबलय् हे छम्ह पक्षवात जूम्ह मनूयात मनूतय्सं लासां नाप क्वबिया वय्कःयाथाय् न्ह्यःने तये हयेत सन।
येशू यहूदियां गालीलय् झायाच्वन धकाः धाःगु न्यनाः वं वनाः सी थें च्वंम्ह थःकाय्यात लाय्का बियादिसँ धकाः वय्कःयात बिन्ति यात।
थ्व हाःसलं यानाः फुक्क मनूत अन मुंवल। इमिसं इमिगु थथःगु भाषां नवानाच्वंगु तायाः इपिं छक्क जुल।