34 इमिसं वयात यंकाः गिजय् याइ, थुकलं बी, कोर्रां दाइ, अले स्यानाछ्वइ। अय्सां स्वन्हु दय्काः व म्वाना वइ।”
इमिसं जितः क्वह्यंकीगु, इपिं जिपाखें तापाक च्वनीगु, इपिं जितः थुकलं बीत लिचिली मखु।
छाय्धाःसा छिं जिगु आत्मायात सीपिनिगु दथुइ त्वःतादी मखु। अले छितः विश्वास याःम्हय्सित छिं सीगालय् ध्वगिकेबी मखु।
सिंह थें हालाः इपिं जितः कुचा कुचा थलेत म्हुतुप्वाः चाय्काः न्ह्याःवयाच्वंगु दु।
जि फमहिला, तर जिगु दाह्री पुइपिन्त धाःसा थःगु ख्वाः इपिंपाखे स्वकाबिया। गिजय् यायेगु व थुकलं बीगुपाखें जिं थःगु ख्वाः फस्वय्कागु मदु।
वयात मनूतय्सं हेला यानाः मयय्कल, व दुःखय् लाःम्ह मनू खः, वं दुःख बांलाक स्यू। व खनाः मनूतय्सं थःगु ख्वाः फहीकीगु। वयात हेला यात, झीसं वयात छुं मू वंम्ह मतायेका।
निन्हु लिपा वय्कलं झीत हाकनं म्वाकादी। झीपिं वय्कःया न्ह्यःने हे म्वानाच्वनेमा धकाः स्वन्हु दुखुन्हु वय्कलं झीत हाकनं थनादी।
उबलय् निसें येशूं चेलातय्त ध्वाथुइक धयादीगु यानादिल – “यरूशलेमय् वनाः जिं थकालिपिं, तःधंपिं पुजाहारीत व शास्त्रीतय्गु ल्हातं दुःखकष्ट फये मानि। लिपा इमिसं जितः स्यानाछ्वइ। अले स्वन्हु लिपा जि हानं म्वाना वये।”
इमिसं वय्कःयागु ख्वालय् थुकलं बिल, दाल। अले गुलिसिनं ला न्यतालय् दायाः
थथे धाल – “हजुर, व ध्वंलाइम्हं म्वानाच्वंबलय् – ‘सिनाः स्वन्हु दय्काः हानं म्वाना वये’ धकाः धाःगु जिमि अज्ज लुमंनि।
थ्व न्यनाः दकलय् तःधंम्ह पुजाहारीं थःम्हं फिनातःगु लं हे खुनाः थथे धाल – “थ्वयां अप्वः मेगु दसि हे छु मानि?
अले ला गुलिसिनं वय्कःयागु ख्वालय् थुकलं बिल। गुलिसिनं वय्कःयागु मिखा त्वपुयाः दायाः थथे धाल – “का धा, छन्त सुनां दाल?” अले सिपाइँतय्सं वय्कःयात दायाः यंकल।
छाय्धाःसा लँय् वँवं वय्कलं चेलातय्त थथे धकाः स्यनादिल – “मनूया काय्यात ज्वनाः मनूतय्गु हे ल्हातय् लः ल्हाइगु ई वइन। इमिसं वयात स्याइ, अले स्वन्हु दय्काः हानं म्वाना वइ।”
अले हेरोद व वया सिपाइँतय्सं वय्कःयात गिजय् याये फक्व यानाः जुजुयागु थें ज्याःगु लं फिकाः पिलातसयाथाय् तुं लित छ्वयाहल।
व्यवस्था मोशायागुपाखें बियादिल, येशू ख्रीष्टयागुपाखें धाःसा परमेश्वरया दया माया व सत्य दत।
“मनूतय्सं भिंगु दाखमद्य निं न्हापालाक त्वंकी, अले भचा भचा काये धुंकाः तिनि मभिंगु दाखमद्य त्वंकी। छिं धाःसा आः तक नं भिंगु दाखमद्य ल्यंका हे तलतिनि।”
धर्मशास्त्रय् च्वया तः थें सीम्ह ख्रीष्टयात थुनाबिल, अले स्वन्हु दय्काः हानं म्वाना झाल।