3 सकलें मभिं ज्या याये सः, शासकत व न्यायाधीशतय्सं घुस फ्वनीगु, शक्ति दुपिन्सं इमित छु यः व हे आज्ञा बियाच्वनी। थुकथं इपिं सकलें मिलय् जुयाः मखुगु ज्या यायेत ग्वसाः ग्वइ।
मिखा कय्कुंकाः जुइपिन्सं मभिंगु मतिइ तया जुइ, अले म्हुतु पकुचिंकाः जुइपिनिगु नुगलय् हाकु थानाच्वनी।
मभिंपिं मनूतय्सं सुलाः सुलाः घुस काइ, अले न्याय हे अःखतं यानाबी।
छिमि न्ह्यलुवाःत विद्रोही व खुँतय् पासापिं जुइ धुंकूगु दु। इमिसं न्ह्याबलें कोस्यालि व घुस नयेत माला जुइ। न्याय जुइबलय् इमिसं मांबौ मदुपिनिगु पँली मखु। भाःत मदुपिनिगु मुद्दा इमिथाय् थ्यनी मखु।
परमप्रभु थः स्वर्गलोकं पृथ्वीइ च्वंपिं मनूतय्त इमिगु पापया निंतिं सजाँय बियादीत झायादीत्यंगु दु। पृथ्वीं थःके प्वंकूगु हि क्यनी, अले हत्या यानातःपिन्त सुचुका तइ मखु।
मनूत छम्हय्सिनं मेम्हय्सित क्वत्यलेगु याइ, मनूत छम्ह मेम्हय्सिगु विरोधय् दनी, जःलाखःलाया विरोधय् मेपिं जलाःखलाः, बुरातय्गु विरोधय् ल्याय्म्हपिं, हनेबहःपिनिगु विरोधय् क्वह्यंपिं दनी।
मभिंगु ज्या यानाजुइपिनिगु चाला मभिंगु हे जुइ, दुःखय् लानाच्वंपिन्सं फ्वंगु पाय्छि जूसां नं मगाःमचाःपिन्त मखुगु खं नाश यायेगु निंतिं इमिसं मभिंगु ज्याया योजना दय्की।
घुस कयाः मभिं ज्या याइपिन्त त्वःताछ्वइ अले दोष मदुपिन्त सजाँय बी।
छु छि न्ह्याबलें तंचायाच्वनादीगु ला? छु छिगु तं न्ह्याबलें दयाच्वनी ला?’ छं थथे ला धाःगु दु, अय्नं छं फतले मभिंगु ज्या याःगु दु।”
“जिमि प्रजा मूर्ख खः, इमिसं जितः म्हमस्यू। इपिं मभिंपिं मस्त खः। इमिके दुग्यां मदु। मभिंगु ज्या यायेत इपिं चलाख तर भिंगु ज्या याये मसः।”
छाय्धाःसा जिं इमि कलाःपिं मेपिं मनूतय्त व इमिगु बुँ न्हूपिं मालिकतय्त बी। दक्कलय् चिधंम्हंनिसें दक्कलय् तःधंम्ह तक फुक्कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्वंलायेगु ज्या याइगु।
छंके हे मनूतय्सं मनू स्यायेत ध्यबा काइगु, गुलिं मनूतय्सं ब्याजय् नं यक्व ब्याज काइगु, थः जःलाखःलायात अन्याय यानाः जबरजस्तिं लबः काइगु। छं जितः ल्वःमंकूगु दु, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
उकिया दुने दुपिं हाकिमत थः शिकारतय्त कुचा कुचा याइपिं गुँखिचात थें च्वं। इमिसं बेइमान यानाः फाइदा कायेत हि बाः वय्काः मनूत स्याइगु।
“‘स्व! छंगु पःखाः दुने दुपिं सकलें शासकतय्सं गय् यानाः थःगु बल मनू स्यायेगुलिइ छ्यलाच्वंगु।
छाय्धाःसा छिमिसं ला गंसिपिं फैतय्त ब्वहलं घ्वाघ्वां, नेकुलिं च्वच्वं, इमित लिनाच्वंगु दु, छ्यालब्याल यानाच्वंगु दु।
वय्कलं जितः धयादिल, “इस्राएल व यहूदाया घरानाया पाप तसकं तःधं। देश मनू स्यायेगु ज्यां जाःगु दु अले शहर अन्यायनं जाःगु दु। इमिसं धाइगु, ‘परमप्रभुं देशयात त्वःतादीगु दु, परमप्रभुं मखं।’
इमिगु मद्य फुनावंसा इमिसं वेश्या ज्या याना हे च्वनी। इमिगु शासकतय्सं इज्जत स्वयाः बेइज्जत हे यय्काच्वनी।
“इमिसं थःगु दुष्ट ज्यां हे जुजुयात व थःगु मखुगु खं राजकुमारतय्त लय्ताय्की।
छाय्धाःसा छिमिगु द्वंबिद्वं गुलि यक्व दु अले छिमिगु पाप गुलि तःधं धकाः जिं स्यू। छिमिसं धर्मीपिन्त दुःख बी अले घुस काइ, अदालतय् गरीबतय्गु न्याय स्यंकूगु दु।
नकतिनि जक जि मनूत शत्रुत थें दंगु दु। छुं वास्ता मयासें न्ह्यःनं वनीपिंपाखें छिमिसं लडाइँनं लिहांवःपिं मनूतय्सं थें मू वंगु वसः लाका यंकीगु।
अनच्वंपिं नायःतय्सं घुस कयाः न्याय याइ। अन च्वंपिं पुजाहारीतय्सं ज्याला कयाः स्यनी। अले अगमवक्तातय्सं धिबाया लागि अगमवाणी याइ। अथे जूसां इमिसं परमप्रभुयाके भलसा कयाः थथे धाइ “परमप्रभु झीगु दथुइ च्वनादीगु दु, झीत मभिं जुइ मखु।”
छिमिसं ला भिंयात तस्सकं मयय्कू व मभिंयात यय्कू। छिमिसं जि प्रजाया छेंगू तुलीगु अले क्वँचं ला लिकाइगु।
थथे धाल – “येशूयात ज्वंका बिल धाःसा जितः छु बी?” अले इमिसं वयात स्विगः वहःयागु म्वहः बिल।
उकिं ई स्वयाः न्हापा छुं खँय् न्याय यायेगु याये मते। तर प्रभु झाया मदितले पियाच्वँ। छाय्धाःसा वय्कलं मनूतय्गु नुगलय् च्वंगु गुप्ति ज्याखँ, अले हानं सुनानं मसीक याःपिनिगु ज्याखँ नं उलादी। थथे जुइ धुंकाः स्याबास बी माःपिं मनूतय्त परमेश्वरं हे स्याबास बियादी।