2 “हे पर्वतत, हे पृथ्वीया बल्लाःगु जग परमप्रभुयागु द्वपं ध्यान बियाः न्यँ। छाय्धाःसा थः प्रजालिसे वय्कःया छगू मुद्दा दु, वय्कलं इस्राएलयात छगू अपराधया द्वपं बियादीगु दु।
हे परमप्रभु! छिं तमं ब्वःबियादीगुलिं अले छिगु न्हाय्प्वालं पिहां वःगु मित्यालं समुद्रया बँ व पृथ्वीया जग खनेदत।
पृथ्वी खात, अले भ्वखाय् ब्वल, आकाशया जग क्वारा क्वारा सन। उपिं थुरथुर खात, छाय्धाःसा परमेश्वर तम्वयादीगु खः।
छिं पृथ्वीयात बल्लाक जग स्वनाः नीस्वनादीगु दु, उकिं थ्व इकिधिकि हे सनी मखु।
वय्कलं समुद्रया लागा क्वःछिनादीबलय्, अले पृथ्वीया जग स्वनादीबलय् जि अन हे दु।
परमप्रभुं थथे धयादी, “थन वा, झीपिंनापं च्वनाः थःथवय् खँल्हाबल्हा याये। छिमिगु पाप ह्याउँसे च्वंसां उपिं च्वापु थें तुयुसे च्वंकाबी। उपिं तच्वकं ह्याउँसे च्वंसां ऊन थें तुयुसे च्वनी।
परमप्रभु न्याय यायेत थःगु थासय् च्वनादी, थः प्रजायात विरोधय् न्याय यायेत वय्कः दनादी।
न्हापा छु जूगु खः व जितः लुमंकाब्यु, झीपिं थुपिं खँया बारे अदालतय् वनेनु, छ दोष मदुम्ह ठहरय् जुइत थःगु खँ ति।
उकिं जिमि पासां धाइ, “हे यरूशलेम व यहूदाय् च्वंपिं मनूत, जिगु व जिगु दाखक्यबया दथुइ न्याय यानाब्यु।
“उकिं जिं हाकनं छिमित पाः याये, अले छिमि छय्पिन्त नं पाः याये” परमप्रभुं धयादी।
हल्लाया लिथ्वः पृथ्वीया ताताःपाःगु थासय् तक ताये दइ। छाय्धाःसा पृथ्वीया फुक्क जातितलिसें परमप्रभुया मुद्दा दु, वय्कलं फुक्क मनूतय्गु न्याय यानादी। दुष्टतय्त धाःसा वय्कलं तरवारं पालादी,’” परमप्रभुं धयादी।
परमप्रभुं थथे धयादी, “च्वय्यागु आकाश नापय् याये फःसा जक अले क्वय्यागु पृथ्वीया जग माला लुइके फःसा जक इमिसं याःगु फुक्क खँया निंतिं जिं इस्राएलया सन्तानयात त्वःताबी।”
यहूदाया विरोधय् परमप्रभुयाके छगू द्वपं दु। अले याकूबयात वं याःगु व्यवहारया कारणं वय्कलं सजाँय बियादी, वं याःगु ज्याकथं वय्कलं वयात पलेसा बियादी।
मांयागु कोखय् हे याकूब थः दाजु एसावनापं ल्वात। तःधिक जुइ धुंकाः व परमेश्वरनापं ल्वात।
अय् इस्राएलीत, परमप्रभुया वचन न्यँ! छाय्धाःसा थ्व देशय् च्वंपिन्त परमप्रभुया द्वपं दु – “थ्व देशय् विश्वास याये बहसू मदु। सदां दइगु दयामाया मदु, व परमेश्वरया बारे ज्ञान नं मदु।
परमप्रभुं धयादीगु खँ ध्यान बियाः न्यँ– “दँ, पर्वतय् न्ह्यःने छिमिसं थःगु उजुर न्ह्यःने तयाब्यु, छिमिसं छु धाइ डाँडातय्सं न्यनेमा।
जिगु तं आः मि च्याःथें च्याये धुंकल। थुकिं पृथ्वीइ च्वंगु फुक्कं भस्म यानाबी। थ्व पातालय् तक न्यनावनी, अले पहाडया हा तकं च्याकाबी।
थौं जिं स्वर्ग व पृथ्वीयात छिमिगु विरोधय् साक्षी तये। छिपिं देशयात अधिकार यायेत यर्दनया उखे वनेत्यंगु दु। अय्नं छिमिसं जिगु आज्ञा त्वाथुल धाःसा यक्व दँ तक अन च्वने दइ मखु। तर छिपिं भज्यंक नाश जुयावनी।