5 अले वय्कःपाखें जक इमित शान्ति दइ। अश्शूरीत झीगु देशय् वयाः झीगु किल्लाय् हमला याइबलय् झीसं न्हय्म्ह जवाःत वा च्याम्ह नायःत इपिंलिसें ल्वायेत छ्वये।
खुगू विपत्तितपाखें वय्कलं छन्त बचय् यानादी। न्हय्कःखुसीया विपत्तिं नं छंगु छुं स्यनी मखु।
वं राज्य यातले धर्मीत च्वन्ह्याना च्वनेमा। गुबलय् तक तिमिला दयाच्वनी, उबलय्तक शान्ति जुयाच्वनेमा।
स्वता खँय् जि अजू चाः, मखु, जिं ला प्यता खँ हे मथू।
स्वताजि प्राणीया न्यासि वनीगु पहः यइपुसे च्वं, प्यताजि प्राणी यइपुसे च्वंक न्यासि वनी –
परमप्रभुं खुता खँयात घृणा यानादी, न्हय्ता खँ वय्कःयात तसकं मयः।
छं थःगु सामान न्हय्म्ह वा च्याम्हय्सित इनाब्यु, छाय्धाःसा देशय् गज्याःगु विपत्ति वयेफु व छं मस्यू।
जिं अश्शूरीतय्त जिगु हे देशय् नाश याये, जिं इमित जिगु पर्वतय् पालिं न्हुत्तुन्हुयातये, अश्शूरीतय्गु जुवां व इमिसं क्वबिया च्वंगु ब्वःझं जिमि प्रजायात मुक्त याये।”
गुम्हय्सिनं कोरेसया बारे धाइ, ‘व जिमि जवाः खः, अले जिगु फुक्क इच्छा वं पूवंकी। यरूशलेमया बारे वं धाइ, “व हाकनं दय्केमा,” अले देगःया बारे, “थुकियात हाकनं दय्की।”’
पच्छिमया देशंनिसें मनूतय्सं परमप्रभुया नांया भय काइ, अले पुर्बंनिसें इमिसं वय्कःया नांया महिमा याइ। छाय्धाःसा वय्कः खुसिबाः वः थें झायादी, गुकियात परमप्रभुया सासलं बाः वय्की।
परमप्रभुं थथे धयादी, “गथे दाखया ज्वाँय्लय् रस दया, मनूतय्सं धाइ, ‘उकियात स्यंके मते, छाय्धाःसा उकी झन अप्वः रस दइजुइ,’ अथे हे जिं जिमि दासतय्गु कारणं इपिं फुक्कसित नाश याये मखु।
अथे जुयाः परमप्रभु थःम्हं हे छन्त छगू चिं बियादी। ब्याहा मयानिम्ह छम्ह मिसां काय् बुइकी, वय्कःया नां इम्मानुएल तइ।
“‘व दिंखुन्हु, जिं दाऊदया वंशपाखें छगू धर्मी कचायात पिकाय्। उम्ह जुजुं देशन्यंक भिंगु व न्याययागु ज्या याइ।
परमप्रभुं थथे धयादीगु दु, “दमस्कसया मनूतय्सं तःक्व हे पापयात, जिं इमित सजाँय मब्यूसे त्वःते हे मखु। छाय्धाःसा नँयागु वा दुगु ज्याभलं अन्न दाथें हे इमिसं गिलादया मनूतय्त तसकं बांमलाःगु व्यवहार यात।
परमप्रभुं थथे धयादी – “गाजाय् च्वंपिं मनूतय्सं तःक्व हे पापयात, जिं इमित सजाँय मब्यूसे त्वःते मखु! इमिसं फुक्क खलःयात ज्वनायंकाः एदोमया ल्हातय् मियाबिल।
इपिं दुःखकष्टया समुद्र छिनावनी। समुद्रया किसिद्वम्बः तनावनी। नील खुसिया लः फुक्क सुनावनी। अले अश्शूरया घमण्ड चूर जुइ, मिश्रया शासन फुनावनी।
“जिगु तं फैजवाःतय्के लाइ। जिं नायःतय्त सजाँय बी। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थःगु बथां, यहूदाया घरानायात स्वयादी। अले वय्कलं इमित लडाइँलय् छम्ह घमण्डी सल थें यानादी।
“उखुन्हु हे जिं यहूदाया नायःतय्त च्यानाच्वंगु सिँया दथुइ मकः वा थूतय्गु दथुइ च्यानाच्वंगु मिप्वाः थें दय्काबी। इमिसं जःखः च्वंपिं सकल मनूतय्त भस्म याइ। यरूशलेम धाःसा थःगु हे थासय् दयाच्वनी।
परमप्रभुं धयादी, एफ्राइमं जिं लडाइँया रथ चीकाबी, अले यरूशलेमं लडाइँया सलत यंके, लडाइँया धनुष त्वाःथला बी। वय्कलं जाति जातितय्त शान्तियागु खँ न्यंकादी। वय्कःया राज्य समुद्रंनिसें समुद्र तक अले यूफ्रेटिस खुसिंनिंसें पृथ्वीया सिथ तक न्यनावनी।
जिं थः हे ग्रीकयापिं सिपाइँतलिसे ल्वाये। यहूदायापिं मनूत जिगु धनुष खः, एफ्राइमयापिं मनूत जिगु वाण खः। अले जिं थः शत्रुतय् विरोधय् चले यायेत यरूशलेमयापिं मनूत जिगु तरवार खः।
“स्वर्गय् च्वनादीम्ह परमेश्वर तःधं जुइमा। अले परमेश्वरयात यःपिं मनूतय्त पृथ्वीइ च्वनाच्वंसां शान्ति दयेमा।”
“छिमित शान्ति बिया थके। जिं जिगु शान्ति छिमित बी। संसारं बीगु थज्याःगु शान्ति ला जिं छिमित बी मखु। छिमिसं नुगः मछिंके म्वाः, अले ग्याये नं म्वाः।
जिगुपाखें छिमित शान्ति दयेमा धकाः जिं थथे धयाच्वनागु खः। थ्व संसारय् छिमित दुःख जुइ, अय्नं साहस या, जिं संसारयात त्याके धुन।”
थुपिं चीधिकःम्ह भ्याःचा नाप ल्वाः वइ। चीधिकःम्ह भ्याःचां थुमित बुका छ्वइ, छाय्धाःसा वय्कः प्रभुतय् नं प्रभु व जुजुतय् नं जुजु खः। वय्कः नाप दुपिं सःतातःपिं, ल्ययातःपिं व विश्वास यायेबहःपिं खः।”
यचुसे च्वंगु, तुयुगु, बांलाःगु सुति वसतं पुनातःपिं स्वर्गय् च्वंपिं तुयुगु सल गया च्वंपिं सिपाइँत फुक्कं वय्कःया ल्यूल्यू जुल।