9 हे यरूशलेम! आ छ छाय् ख्वयाच्वनागु? छंगु जुजु मदु ला? छन्त सल्लाह बीम्ह नाश जुल ला? छन्त मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायात थें दुःख जूगु दु ला?
मिसातय्त मचाबू ब्यथा जू थें इमित कष्ट व भय जुइ। ग्यानाः इपिं छम्हय्सिनं मेम्हय्सित छक्क जुया स्वइ अले इमिगु ख्वाः मि च्याःथें ह्याउँसे च्वनी।
अनंलि जिगु म्ह तसकं कष्टं जायावल। व दुःखकष्ट मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें च्वं। जिं छु न्यना उकिं जिगु छ्यं क्वछुल जिं छु खनाः उकिं जिगु नुगः क्वतुन,
हे परमप्रभु, गथे मचाबू बेथा जूम्ह मिसा सास्ती जुयाः तसकं हाला हइ, जिपिं नं छिगु न्ह्यःने अथे हे खः।
छिपिं लेबनानय् च्वनीपिं, छिपिं देवदारुया दथुइ थःत याउँक तइपिं, छिमित मचाबू ब्यथा थें सास्ती जुइबलय् छिपिं गुलि पिच्यानाः हाली।”
“‘उकिं परमप्रभुं धयादी, हे जिम्ह दास, याकूबया सन्तान, ग्याये मते। हे इस्राएलयापिं मनूत, नुगः क्वतुंके मते। जिं थम्हं हे छिमित तापाःगु देशं व छिमि सन्तानयात ज्वनायंकातःगु देशं बचय् यानाः हये। याकूबयात हाकनं शान्ति व सुरक्षा दइ। सुनानं वयात ख्याये फइ मखु।’
जिं लडाइँया झण्डा गुबलय् तक स्वयेमाली? इमिगु तुरहीया सः गुबलय् तक न्यनेमाली?
मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें हाःसः, न्हापांम्ह मचा बुइकूम्ह मिसायागु थें ख्वःसः जिं ताल। स्वाँ स्वाँ यानाः थःगु ल्हाः फयाः बांलाःम्ह यरूशलेमं थथे धयाच्वंगु जिं ताल, “जि बेहोश जुयाच्वंगु दु, आः जि गथे याये! इपिं जितः स्यायेत वयाच्वंगु दु।”
किर्योतयात कब्जा याइ, अले किल्लात अधिकार याइ। उखुन्हु मोआबया सिपाइँतय्गु नुगः मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसाया नुगः थें जुइ।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं इमिगु बारे न्यन, वयागु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें वयात धन्दा जुल।
ध्यान बियाः न्यँ! तापाःगु देशं जिमि मनूत ख्वयाच्वंगु सः ताये दयाच्वंगु दु। “छु परमप्रभु सियोनय् मदी ला? छु आः अन जुजु मदी ला?” “इमिसं छाय् जितः थःगु मूर्तितपाखें व ज्यालगे मजूगु विदेशी मूर्तितपाखें तंचायेकूगु?”
परमप्रभुया अभिषेक जूम्ह जुजु, जिमिगु प्राण इमिगु पन्जलय् लात। वय्कःयागु सुरक्षाय् जिपिं मेपिं जातितय्गु दथुइ सुरक्षित च्वने दइ धकाः जिमिसं बिचाः यानागु खः।
अले इमिसं थथे धाइ, “जिमि जुजु मन्त, छाय्धाःसा जिमिसं परमप्रभुया भय मकया। तर जिमिगु निंतिं जुजु हे दुसां वं जिमिगु निंतिं छु याये फइ धकाः?”
मचा बुइकीबलय् मिसायात जूगु थें कष्ट वयाके वइ, व बुद्धि मदुम्ह मचा थें खः, गुम्ह बुइत मानय् जुइ मखु, बुइगु ई जुइ धुंकल तर व कोखय् च्वनाच्वनी।
थुकथं इस्राएलीत यक्व दिं तक राजा वा राजकुमार मदय्क बलिदान व पुजा यायेगु ल्वहंया थां मदय्क व एपोद व छेँया द्यःत मदय्काः च्वनी।
अथे जुयाः मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसां मचा मबुइकूतले इस्राएलयात शत्रुया ल्हातय् त्वःता तइ। अले वया दाजुकिजापिं लिहां वयाः इस्राएलीतलिसें मिलय् जुइ।
प्वाथय् दुम्ह मिसायात ब्यथा जुइबलय् तसकं दुःख जुइ, तर मचा बुइधुंकाः मचां यानाः वं थःत जूगु दुःख फुक्कं ल्वःमंका छ्वइ।
व मिसा प्वाथय् दुम्ह जूगुलिं मचाबुइगु ब्यथा सह याये मफयाः तसकं हाला च्वंगु खः।